Déclinaison / Conjugueur latin
incŭbĭtor - Diathèse passive
(incŭbĭto, incŭbĭtas, incubitavi, incŭbĭtāre, incubitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | incŭbĭtor |
| II sing. | incŭbĭtāris, incŭbĭtāre |
| III sing. | incŭbĭtātur |
| I plur. | incŭbĭtāmur |
| II plur. | incŭbĭtamĭni |
| III plur. | incŭbĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incŭbĭtābar |
| II sing. | incŭbĭtabāris, incŭbĭtabāre |
| III sing. | incŭbĭtabātur |
| I plur. | incŭbĭtabāmur |
| II plur. | incŭbĭtabamĭni |
| III plur. | incŭbĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | incŭbĭtābor |
| II sing. | incŭbĭtabĕris, incŭbĭtabĕre |
| III sing. | incŭbĭtabĭtur |
| I plur. | incŭbĭtabĭmur |
| II plur. | incŭbĭtabimĭni |
| III plur. | incŭbĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | incubitatus, a, um sum |
| II sing. | incubitatus, a, um es |
| III sing. | incubitatus, a, um est |
| I plur. | incubitati, ae, a sumus |
| II plur. | incubitati, ae, a estis |
| III plur. | incubitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incubitatus, a, um eram |
| II sing. | incubitatus, a, um eras |
| III sing. | incubitatus, a, um erat |
| I plur. | incubitati, ae, a eramus |
| II plur. | incubitati, ae, a eratis |
| III plur. | incubitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | incubitatus, a, um ero |
| II sing. | incubitatus, a, um eris |
| III sing. | incubitatus, a, um erit |
| I plur. | incubitati, ae, a erimus |
| II plur. | incubitati, ae, a eritis |
| III plur. | incubitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | incŭbĭter |
| II sing. | incŭbĭtēris, incŭbĭtēre |
| III sing. | incŭbĭtētur |
| I plur. | incŭbĭtēmur |
| II plur. | incŭbĭtemĭni |
| III plur. | incŭbĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incŭbĭtārer |
| II sing. | incŭbĭtarēris, incŭbĭtarēre |
| III sing. | incŭbĭtarētur |
| I plur. | incŭbĭtarēmur |
| II plur. | incŭbĭtaremĭni |
| III plur. | incŭbĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | incubitatus, a, um sim |
| II sing. | incubitatus, a, um sis |
| III sing. | incubitatus, a, um sit |
| I plur. | incubitati, ae, a simus |
| II plur. | incubitati, ae, a sitis |
| III plur. | incubitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incubitatus, a, um essem |
| II sing. | incubitatus, a, um esses |
| III sing. | incubitatus, a, um esset |
| I plur. | incubitati, ae, a essemus |
| II plur. | incubitati, ae, a essetis |
| III plur. | incubitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | incŭbĭtāre |
| II plur. | incŭbĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | incŭbĭtātor |
| III sing. | incŭbĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | incŭbĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| incubitatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| incŭbĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | incubitatus, a, um esse |
| Plurale: | incubitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| incubitatum esse |
| GERUNDIVO |
| incŭbĭtandus, a, um |
| SUPIN |
| incubitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCUBITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|