Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | indocibilis |
| Gen. | indocibilis |
| Dat. | indocibili |
| Acc. | indocibilem |
| Abl. | indocibili |
| Voc. | indocibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | indocibiles |
| Gen. | indocibilĭum |
| Dat. | indocibilĭbus |
| Acc. | indocibiles |
| Abl. | indocibilĭbus |
| Voc. | indocibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | indocibilis |
| Gen. | indocibilis |
| Dat. | indocibili |
| Acc. | indocibilem |
| Abl. | indocibili |
| Voc. | indocibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | indocibiles |
| Gen. | indocibilĭum |
| Dat. | indocibilĭbus |
| Acc. | indocibiles |
| Abl. | indocibilĭbus |
| Voc. | indocibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | indocibile |
| Gen. | indocibilis |
| Dat. | indocibili |
| Acc. | indocibile |
| Abl. | indocibili |
| Voc. | indocibile |
| PLURIEL |
| Nom. | indocibilĭa |
| Gen. | indocibilĭum |
| Dat. | indocibilĭbus |
| Acc. | indocibilĭa |
| Abl. | indocibilĭbus | |