Déclinaison / Conjugueur latin
indŏlesco - Diathèse active
(indŏlesco, indŏlescis, indŏlescĕre, indolui)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | indŏlesco |
| II sing. | indŏlescis |
| III sing. | indŏlescit |
| I plur. | indŏlescĭmus |
| II plur. | indŏlescĭtis |
| III plur. | indŏlescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | indŏlescēbam |
| II sing. | indŏlescēbas |
| III sing. | indŏlescēbat |
| I plur. | indŏlescebāmus |
| II plur. | indŏlescebātis |
| III plur. | indŏlescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | indŏlescam |
| II sing. | indŏlesces |
| III sing. | indŏlescet |
| I plur. | indŏlescēmus |
| II plur. | indŏlescētis |
| III plur. | indŏlescent |
| PARFAIT |
| I sing. | indolui |
| II sing. | indoluisti |
| III sing. | indoluit |
| I plur. | indoluĭmus |
| II plur. | indoluistis |
| III plur. | indoluērunt, indoluēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | indoluĕram |
| II sing. | indoluĕras |
| III sing. | indoluĕrat |
| I plur. | indoluerāmus |
| II plur. | indoluerātis |
| III plur. | indoluĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | indoluĕro |
| II sing. | indoluĕris |
| III sing. | indoluĕrit |
| I plur. | indoluerĭmus |
| II plur. | indoluerĭtis |
| III plur. | indoluĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | indŏlescam |
| II sing. | indŏlescas |
| III sing. | indŏlescat |
| I plur. | indŏlescāmus |
| II plur. | indŏlescātis |
| III plur. | indŏlescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | indŏlescĕrem |
| II sing. | indŏlescĕres |
| III sing. | indŏlescĕret |
| I plur. | indŏlescerēmus |
| II plur. | indŏlescerētis |
| III plur. | indŏlescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | indoluĕrim |
| II sing. | indoluĕris |
| III sing. | indoluĕrit |
| I plur. | indoluerĭmus |
| II plur. | indoluerĭtis |
| III plur. | indoluĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | indoluissem |
| II sing. | indoluisses |
| III sing. | indoluisset |
| I plur. | indoluissēmus |
| II plur. | indoluissētis |
| III plur. | indoluissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | indŏlescĕ |
| II plur. | indŏlescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | indŏlescĭto |
| III sing. | indŏlescĭto |
| II plur. | indŏlescitōte |
| III plur. | indŏlescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| indŏlescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| indŏlescĕre |
| PARFAIT |
| indoluisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | indŏlescendi |
| Datif: | indŏlescendo |
| Accusatif: | ad indŏlescendum |
| Ablatif: | indŏlescendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INDOLESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|