Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | indoctus |
| Gen. | indocti |
| Dat. | indocto |
| Acc. | indoctum |
| Abl. | indocto |
| Voc. | indocte |
| PLURIEL |
| Nom. | indocti |
| Gen. | indoctōrum |
| Dat. | indoctis |
| Acc. | indoctos |
| Abl. | indoctis |
| Voc. | indocti |
| SINGULIER |
| Nom. | indoctă |
| Gen. | indoctae |
| Dat. | indoctae |
| Acc. | indoctam |
| Abl. | indoctā |
| Voc. | indoctă |
| PLURIEL |
| Nom. | indoctae |
| Gen. | indoctārum |
| Dat. | indoctis |
| Acc. | indoctas |
| Abl. | indoctis |
| Voc. | indoctae |
| SINGULIER |
| Nom. | indoctum |
| Gen. | indocti |
| Dat. | indocto |
| Acc. | indoctum |
| Abl. | indocto |
| Voc. | indoctum |
| PLURIEL |
| Nom. | indocta |
| Gen. | indoctōrum |
| Dat. | indoctis |
| Acc. | indocta |
| Abl. | indoctis | |