Déclinaison / Conjugueur latin
inpĕrĭtor - Diathèse passive
(inpĕrĭto, inpĕrĭtas, inperitavi, inpĕrĭtāre, inperitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inpĕrĭtor |
| II sing. | inpĕrĭtāris, inpĕrĭtāre |
| III sing. | inpĕrĭtātur |
| I plur. | inpĕrĭtāmur |
| II plur. | inpĕrĭtamĭni |
| III plur. | inpĕrĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpĕrĭtābar |
| II sing. | inpĕrĭtabāris, inpĕrĭtabāre |
| III sing. | inpĕrĭtabātur |
| I plur. | inpĕrĭtabāmur |
| II plur. | inpĕrĭtabamĭni |
| III plur. | inpĕrĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inpĕrĭtābor |
| II sing. | inpĕrĭtabĕris, inpĕrĭtabĕre |
| III sing. | inpĕrĭtabĭtur |
| I plur. | inpĕrĭtabĭmur |
| II plur. | inpĕrĭtabimĭni |
| III plur. | inpĕrĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inperitatus, a, um sum |
| II sing. | inperitatus, a, um es |
| III sing. | inperitatus, a, um est |
| I plur. | inperitati, ae, a sumus |
| II plur. | inperitati, ae, a estis |
| III plur. | inperitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inperitatus, a, um eram |
| II sing. | inperitatus, a, um eras |
| III sing. | inperitatus, a, um erat |
| I plur. | inperitati, ae, a eramus |
| II plur. | inperitati, ae, a eratis |
| III plur. | inperitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inperitatus, a, um ero |
| II sing. | inperitatus, a, um eris |
| III sing. | inperitatus, a, um erit |
| I plur. | inperitati, ae, a erimus |
| II plur. | inperitati, ae, a eritis |
| III plur. | inperitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inpĕrĭter |
| II sing. | inpĕrĭtēris, inpĕrĭtēre |
| III sing. | inpĕrĭtētur |
| I plur. | inpĕrĭtēmur |
| II plur. | inpĕrĭtemĭni |
| III plur. | inpĕrĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpĕrĭtārer |
| II sing. | inpĕrĭtarēris, inpĕrĭtarēre |
| III sing. | inpĕrĭtarētur |
| I plur. | inpĕrĭtarēmur |
| II plur. | inpĕrĭtaremĭni |
| III plur. | inpĕrĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inperitatus, a, um sim |
| II sing. | inperitatus, a, um sis |
| III sing. | inperitatus, a, um sit |
| I plur. | inperitati, ae, a simus |
| II plur. | inperitati, ae, a sitis |
| III plur. | inperitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inperitatus, a, um essem |
| II sing. | inperitatus, a, um esses |
| III sing. | inperitatus, a, um esset |
| I plur. | inperitati, ae, a essemus |
| II plur. | inperitati, ae, a essetis |
| III plur. | inperitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inpĕrĭtāre |
| II plur. | inpĕrĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inpĕrĭtātor |
| III sing. | inpĕrĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | inpĕrĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inperitatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inpĕrĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inperitatus, a, um esse |
| Plurale: | inperitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| inperitatum esse |
| GERUNDIVO |
| inpĕrĭtandus, a, um |
| SUPIN |
| inperitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INPERITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|