Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inperitus |
| Gen. | inperiti |
| Dat. | inperito |
| Acc. | inperitum |
| Abl. | inperito |
| Voc. | inperite |
| PLURIEL |
| Nom. | inperiti |
| Gen. | inperitōrum |
| Dat. | inperitis |
| Acc. | inperitos |
| Abl. | inperitis |
| Voc. | inperiti |
| SINGULIER |
| Nom. | inperită |
| Gen. | inperitae |
| Dat. | inperitae |
| Acc. | inperitam |
| Abl. | inperitā |
| Voc. | inperită |
| PLURIEL |
| Nom. | inperitae |
| Gen. | inperitārum |
| Dat. | inperitis |
| Acc. | inperitas |
| Abl. | inperitis |
| Voc. | inperitae |
| SINGULIER |
| Nom. | inperitum |
| Gen. | inperiti |
| Dat. | inperito |
| Acc. | inperitum |
| Abl. | inperito |
| Voc. | inperitum |
| PLURIEL |
| Nom. | inperita |
| Gen. | inperitōrum |
| Dat. | inperitis |
| Acc. | inperita |
| Abl. | inperitis | |