Déclinaison / Conjugueur latin
inpĕro - Diathèse active
(inpĕro, inpĕras, inperavi, inpĕrāre, inperatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inpĕro |
| II sing. | inpĕras |
| III sing. | inpĕrat |
| I plur. | inpĕrāmus |
| II plur. | inpĕrātis |
| III plur. | inpĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpĕrābam |
| II sing. | inpĕrābas |
| III sing. | inpĕrābat |
| I plur. | inpĕrabāmus |
| II plur. | inpĕrabātis |
| III plur. | inpĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inpĕrābo |
| II sing. | inpĕrābis |
| III sing. | inpĕrābit |
| I plur. | inpĕrabĭmus |
| II plur. | inpĕrabĭtis |
| III plur. | inpĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inperavi |
| II sing. | inperavisti |
| III sing. | inperavit |
| I plur. | inperavĭmus |
| II plur. | inperavistis |
| III plur. | inperavēreunt, inperavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inperavĕram |
| II sing. | inperavĕras |
| III sing. | inperavĕrat |
| I plur. | inperaverāmus |
| II plur. | inperaverātis |
| III plur. | inperavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inperavĕro |
| II sing. | inperavĕris |
| III sing. | inperavĕrit |
| I plur. | inperaverĭmus |
| II plur. | inperaverĭtis |
| III plur. | inperavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inpĕrem |
| II sing. | inpĕres |
| III sing. | inpĕret |
| I plur. | inpĕrēmus |
| II plur. | inpĕrētis |
| III plur. | inpĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inpĕrārem |
| II sing. | inpĕrāres |
| III sing. | inpĕrāret |
| I plur. | inpĕrarēmus |
| II plur. | inpĕrarētis |
| III plur. | inpĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inperavĕrim |
| II sing. | inperavĕris |
| III sing. | inperavĕrit |
| I plur. | inperaverĭmus |
| II plur. | inperaverĭtis |
| III plur. | inperavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inperavissem |
| II sing. | inperavisses |
| III sing. | inperavisset |
| I plur. | inperavissēmus |
| II plur. | inperavissētis |
| III plur. | inperavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inpĕra |
| II plur. | inpĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | inpĕrāto |
| III sing. | inpĕrāto |
| II plur. | inpĕratōte |
| III plur. | inpĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inpĕrans, antis |
| FUTUR |
| inperatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inpĕrāre |
| PARFAIT |
| inperavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inperatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inperatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inpĕrandi |
| Datif: | inpĕrando |
| Accusatif: | ad inpĕrandum |
| Ablatif: | inpĕrando |
| SUPIN |
| inperatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INPERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|