Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inrationabilis |
| Gen. | inrationabilis |
| Dat. | inrationabili |
| Acc. | inrationabilem |
| Abl. | inrationabili |
| Voc. | inrationabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inrationabiles |
| Gen. | inrationabilĭum |
| Dat. | inrationabilĭbus |
| Acc. | inrationabiles |
| Abl. | inrationabilĭbus |
| Voc. | inrationabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inrationabilis |
| Gen. | inrationabilis |
| Dat. | inrationabili |
| Acc. | inrationabilem |
| Abl. | inrationabili |
| Voc. | inrationabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inrationabiles |
| Gen. | inrationabilĭum |
| Dat. | inrationabilĭbus |
| Acc. | inrationabiles |
| Abl. | inrationabilĭbus |
| Voc. | inrationabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inrationabile |
| Gen. | inrationabilis |
| Dat. | inrationabili |
| Acc. | inrationabile |
| Abl. | inrationabili |
| Voc. | inrationabile |
| PLURIEL |
| Nom. | inrationabilĭa |
| Gen. | inrationabilĭum |
| Dat. | inrationabilĭbus |
| Acc. | inrationabilĭa |
| Abl. | inrationabilĭbus | |