Déclinaison / Conjugueur latin
inraucesco - Diathèse active
(inraucesco, inraucescis, inraucescĕre, inrausi)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inraucesco |
| II sing. | inraucescis |
| III sing. | inraucescit |
| I plur. | inraucescĭmus |
| II plur. | inraucescĭtis |
| III plur. | inraucescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inraucescēbam |
| II sing. | inraucescēbas |
| III sing. | inraucescēbat |
| I plur. | inraucescebāmus |
| II plur. | inraucescebātis |
| III plur. | inraucescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inraucescam |
| II sing. | inraucesces |
| III sing. | inraucescet |
| I plur. | inraucescēmus |
| II plur. | inraucescētis |
| III plur. | inraucescent |
| PARFAIT |
| I sing. | inrausi |
| II sing. | inrausisti |
| III sing. | inrausit |
| I plur. | inrausĭmus |
| II plur. | inrausistis |
| III plur. | inrausērunt, inrausēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inrausĕram |
| II sing. | inrausĕras |
| III sing. | inrausĕrat |
| I plur. | inrauserāmus |
| II plur. | inrauserātis |
| III plur. | inrausĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inrausĕro |
| II sing. | inrausĕris |
| III sing. | inrausĕrit |
| I plur. | inrauserĭmus |
| II plur. | inrauserĭtis |
| III plur. | inrausĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | inraucescam |
| II sing. | inraucescas |
| III sing. | inraucescat |
| I plur. | inraucescāmus |
| II plur. | inraucescātis |
| III plur. | inraucescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inraucescĕrem |
| II sing. | inraucescĕres |
| III sing. | inraucescĕret |
| I plur. | inraucescerēmus |
| II plur. | inraucescerētis |
| III plur. | inraucescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | inrausĕrim |
| II sing. | inrausĕris |
| III sing. | inrausĕrit |
| I plur. | inrauserĭmus |
| II plur. | inrauserĭtis |
| III plur. | inrausĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inrausissem |
| II sing. | inrausisses |
| III sing. | inrausisset |
| I plur. | inrausissēmus |
| II plur. | inrausissētis |
| III plur. | inrausissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inraucescĕ |
| II plur. | inraucescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | inraucescĭto |
| III sing. | inraucescĭto |
| II plur. | inraucescitōte |
| III plur. | inraucescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| inraucescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| inraucescĕre |
| PARFAIT |
| inrausisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | inraucescendi |
| Datif: | inraucescendo |
| Accusatif: | ad inraucescendum |
| Ablatif: | inraucescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INRAUCESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|