Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | instauraticius |
| Gen. | instauraticii |
| Dat. | instauraticio |
| Acc. | instauraticium |
| Abl. | instauraticio |
| Voc. | instauraticie |
| PLURIEL |
| Nom. | instauraticii |
| Gen. | instauraticiōrum |
| Dat. | instauraticiis |
| Acc. | instauraticios |
| Abl. | instauraticiis |
| Voc. | instauraticii |
| SINGULIER |
| Nom. | instauraticiă |
| Gen. | instauraticiae |
| Dat. | instauraticiae |
| Acc. | instauraticiam |
| Abl. | instauraticiā |
| Voc. | instauraticiă |
| PLURIEL |
| Nom. | instauraticiae |
| Gen. | instauraticiārum |
| Dat. | instauraticiis |
| Acc. | instauraticias |
| Abl. | instauraticiis |
| Voc. | instauraticiae |
| SINGULIER |
| Nom. | instauraticium |
| Gen. | instauraticii |
| Dat. | instauraticio |
| Acc. | instauraticium |
| Abl. | instauraticio |
| Voc. | instauraticium |
| PLURIEL |
| Nom. | instauraticia |
| Gen. | instauraticiōrum |
| Dat. | instauraticiis |
| Acc. | instauraticia |
| Abl. | instauraticiis | |