Déclinaison / Conjugueur latin
instauror - Diathèse passive
(instauro, instauras, instauravi, instaurāre, instauratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | instauror |
| II sing. | instaurāris, instaurāre |
| III sing. | instaurātur |
| I plur. | instaurāmur |
| II plur. | instauramĭni |
| III plur. | instaurantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instaurābar |
| II sing. | instaurabāris, instaurabāre |
| III sing. | instaurabātur |
| I plur. | instaurabāmur |
| II plur. | instaurabamĭni |
| III plur. | instaurabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | instaurābor |
| II sing. | instaurabĕris, instaurabĕre |
| III sing. | instaurabĭtur |
| I plur. | instaurabĭmur |
| II plur. | instaurabimĭni |
| III plur. | instaurabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | instauratus, a, um sum |
| II sing. | instauratus, a, um es |
| III sing. | instauratus, a, um est |
| I plur. | instaurati, ae, a sumus |
| II plur. | instaurati, ae, a estis |
| III plur. | instaurati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instauratus, a, um eram |
| II sing. | instauratus, a, um eras |
| III sing. | instauratus, a, um erat |
| I plur. | instaurati, ae, a eramus |
| II plur. | instaurati, ae, a eratis |
| III plur. | instaurati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | instauratus, a, um ero |
| II sing. | instauratus, a, um eris |
| III sing. | instauratus, a, um erit |
| I plur. | instaurati, ae, a erimus |
| II plur. | instaurati, ae, a eritis |
| III plur. | instaurati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | instaurer |
| II sing. | instaurēris, instaurēre |
| III sing. | instaurētur |
| I plur. | instaurēmur |
| II plur. | instauremĭni |
| III plur. | instaurentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instaurārer |
| II sing. | instaurarēris, instaurarēre |
| III sing. | instaurarētur |
| I plur. | instaurarēmur |
| II plur. | instauraremĭni |
| III plur. | instaurarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | instauratus, a, um sim |
| II sing. | instauratus, a, um sis |
| III sing. | instauratus, a, um sit |
| I plur. | instaurati, ae, a simus |
| II plur. | instaurati, ae, a sitis |
| III plur. | instaurati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instauratus, a, um essem |
| II sing. | instauratus, a, um esses |
| III sing. | instauratus, a, um esset |
| I plur. | instaurati, ae, a essemus |
| II plur. | instaurati, ae, a essetis |
| III plur. | instaurati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | instaurāre |
| II plur. | instauramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | instaurātor |
| III sing. | instaurātor |
| II plur. | |
| III plur. | instaurantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| instauratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| instaurāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | instauratus, a, um esse |
| Plurale: | instaurati, ae, a esse |
| FUTUR |
| instauratum esse |
| GERUNDIVO |
| instaurandus, a, um | |