Déclinaison / Conjugueur latin
instīgor - Diathèse passive
(instīgo, instīgas, instigavi, instīgāre, instigatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | instīgor |
| II sing. | instīgāris, instīgāre |
| III sing. | instīgātur |
| I plur. | instīgāmur |
| II plur. | instīgamĭni |
| III plur. | instīgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instīgābar |
| II sing. | instīgabāris, instīgabāre |
| III sing. | instīgabātur |
| I plur. | instīgabāmur |
| II plur. | instīgabamĭni |
| III plur. | instīgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | instīgābor |
| II sing. | instīgabĕris, instīgabĕre |
| III sing. | instīgabĭtur |
| I plur. | instīgabĭmur |
| II plur. | instīgabimĭni |
| III plur. | instīgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | instigatus, a, um sum |
| II sing. | instigatus, a, um es |
| III sing. | instigatus, a, um est |
| I plur. | instigati, ae, a sumus |
| II plur. | instigati, ae, a estis |
| III plur. | instigati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instigatus, a, um eram |
| II sing. | instigatus, a, um eras |
| III sing. | instigatus, a, um erat |
| I plur. | instigati, ae, a eramus |
| II plur. | instigati, ae, a eratis |
| III plur. | instigati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | instigatus, a, um ero |
| II sing. | instigatus, a, um eris |
| III sing. | instigatus, a, um erit |
| I plur. | instigati, ae, a erimus |
| II plur. | instigati, ae, a eritis |
| III plur. | instigati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | instīger |
| II sing. | instīgēris, instīgēre |
| III sing. | instīgētur |
| I plur. | instīgēmur |
| II plur. | instīgemĭni |
| III plur. | instīgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | instīgārer |
| II sing. | instīgarēris, instīgarēre |
| III sing. | instīgarētur |
| I plur. | instīgarēmur |
| II plur. | instīgaremĭni |
| III plur. | instīgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | instigatus, a, um sim |
| II sing. | instigatus, a, um sis |
| III sing. | instigatus, a, um sit |
| I plur. | instigati, ae, a simus |
| II plur. | instigati, ae, a sitis |
| III plur. | instigati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | instigatus, a, um essem |
| II sing. | instigatus, a, um esses |
| III sing. | instigatus, a, um esset |
| I plur. | instigati, ae, a essemus |
| II plur. | instigati, ae, a essetis |
| III plur. | instigati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | instīgāre |
| II plur. | instīgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | instīgātor |
| III sing. | instīgātor |
| II plur. | |
| III plur. | instīgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| instigatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| instīgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | instigatus, a, um esse |
| Plurale: | instigati, ae, a esse |
| FUTUR |
| instigatum esse |
| GERUNDIVO |
| instīgandus, a, um | |