Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | instaurativus |
| Gen. | instaurativi |
| Dat. | instaurativo |
| Acc. | instaurativum |
| Abl. | instaurativo |
| Voc. | instaurative |
| PLURIEL |
| Nom. | instaurativi |
| Gen. | instaurativōrum |
| Dat. | instaurativis |
| Acc. | instaurativos |
| Abl. | instaurativis |
| Voc. | instaurativi |
| SINGULIER |
| Nom. | instaurativă |
| Gen. | instaurativae |
| Dat. | instaurativae |
| Acc. | instaurativam |
| Abl. | instaurativā |
| Voc. | instaurativă |
| PLURIEL |
| Nom. | instaurativae |
| Gen. | instaurativārum |
| Dat. | instaurativis |
| Acc. | instaurativas |
| Abl. | instaurativis |
| Voc. | instaurativae |
| SINGULIER |
| Nom. | instaurativum |
| Gen. | instaurativi |
| Dat. | instaurativo |
| Acc. | instaurativum |
| Abl. | instaurativo |
| Voc. | instaurativum |
| PLURIEL |
| Nom. | instaurativa |
| Gen. | instaurativōrum |
| Dat. | instaurativis |
| Acc. | instaurativa |
| Abl. | instaurativis | |