Déclinaison / Conjugueur latin
intermĭnor - Diathèse active
(intermĭnor, intermĭnāris, intermĭnāri, interminatus, interminatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | intermĭnor |
| II sing. | intermĭnāris, intermĭnāre |
| III sing. | intermĭnātur |
| I plur. | intermĭnāmur |
| II plur. | intermĭnamĭni |
| III plur. | intermĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intermĭnābar |
| II sing. | intermĭnabāris, intermĭnabāre |
| III sing. | intermĭnabātur |
| I plur. | intermĭnabāmur |
| II plur. | intermĭnabamĭni |
| III plur. | intermĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intermĭnābor |
| II sing. | intermĭnabĕris, intermĭnabĕre |
| III sing. | intermĭnabĭtur |
| I plur. | intermĭnabĭmur |
| II plur. | intermĭnabimĭni |
| III plur. | intermĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | interminatus, a, um sum |
| II sing. | interminatus, a, um es |
| III sing. | interminatus, a, um est |
| I plur. | interminati, ae, a sumus |
| II plur. | interminati, ae, a estis |
| III plur. | interminati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interminatus, a, um eram |
| II sing. | interminatus, a, um eras |
| III sing. | interminatus, a, um erat |
| I plur. | interminati, ae, a eramus |
| II plur. | interminati, ae, a eratis |
| III plur. | interminati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | interminatus, a, um ero |
| II sing. | interminatus, a, um eris |
| III sing. | interminatus, a, um erit |
| I plur. | interminati, ae, a erimus |
| II plur. | interminati, ae, a eritis |
| III plur. | interminati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | intermĭner |
| II sing. | intermĭnēris, intermĭnēre |
| III sing. | intermĭnētur |
| I plur. | intermĭnēmur |
| II plur. | intermĭnemĭni |
| III plur. | intermĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intermĭnārer |
| II sing. | intermĭnarēris, intermĭnarēre |
| III sing. | intermĭnarētur |
| I plur. | intermĭnarēmur |
| II plur. | intermĭnaremĭni |
| III plur. | intermĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | interminatus, a, um sim |
| II sing. | interminatus, a, um sis |
| III sing. | interminatus, a, um sit |
| I plur. | interminati, ae, a simus |
| II plur. | interminati, ae, a sitis |
| III plur. | interminati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | interminatus, a, um essem |
| II sing. | interminatus, a, um esses |
| III sing. | interminatus, a, um esset |
| I plur. | interminati, ae, a essemus |
| II plur. | interminati, ae, a essetis |
| III plur. | interminati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intermĭnāre |
| II plur. | intermĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | intermĭnātor |
| III sing. | intermĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | intermĭnantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| intermĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | interminatus, a, um esse |
| Plurale: | interminati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | interminatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | interminatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intermĭnans, antis |
| FUTUR |
| interminatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | interminatum |
| Passivo: | interminatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intermĭnandi |
| Datif: | intermĭnando |
| Accusatif: | intermĭnandum |
| Ablatif: | intermĭnando |
| |
| GERUNDIVO |
| intermĭnandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERMINOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|