Déclinaison / Conjugueur latin
intermiscĕo - Diathèse active
(intermiscĕo, intermisces, intermiscui, intermiscēre, intermixtum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intermiscĕo |
| II sing. | intermisces |
| III sing. | intermiscet |
| I plur. | intermiscēmus |
| II plur. | intermiscētis |
| III plur. | intermiscent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intermiscēbam |
| II sing. | intermiscēbas |
| III sing. | intermiscēbat |
| I plur. | intermiscabāmus |
| II plur. | intermiscebātis |
| III plur. | intermiscēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intermiscēbo |
| II sing. | intermiscēbis |
| III sing. | intermiscēbit |
| I plur. | intermiscebĭmus |
| II plur. | intermiscebĭtis |
| III plur. | intermiscēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | intermiscui |
| II sing. | intermiscuisti |
| III sing. | intermiscuit |
| I plur. | intermiscuĭmus |
| II plur. | intermiscuistis |
| III plur. | intermiscuērunt, intermiscuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intermiscuĕram |
| II sing. | intermiscuĕras |
| III sing. | intermiscuĕrat |
| I plur. | intermiscuerāmus |
| II plur. | intermiscuerātis |
| III plur. | intermiscuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intermiscuĕro |
| II sing. | intermiscuĕris |
| III sing. | intermiscuĕrit |
| I plur. | intermiscuerĭmus |
| II plur. | intermiscuerĭtis |
| III plur. | intermiscuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | intermiscĕam |
| II sing. | intermiscĕas |
| III sing. | intermiscĕat |
| I plur. | intermisceāmus |
| II plur. | intermisceātis |
| III plur. | intermiscĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intermiscērem |
| II sing. | intermiscēres |
| III sing. | intermiscēret |
| I plur. | intermiscerēmus |
| II plur. | intermiscerētis |
| III plur. | intermiscērent |
| PARFAIT |
| I sing. | intermiscuĕrim |
| II sing. | intermiscuĕris |
| III sing. | intermiscuĕrit |
| I plur. | intermiscuerĭmus |
| II plur. | intermiscuerĭtis |
| III plur. | intermiscuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intermiscuissem |
| II sing. | intermiscuisses |
| III sing. | intermiscuisset |
| I plur. | intermiscuissēmus |
| II plur. | intermiscuissētis |
| III plur. | intermiscuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intermisce |
| II plur. | intermiscēte |
| FUTUR |
| II sing. | intermiscēto |
| III sing. | intermiscēto |
| II plur. | intermiscetōte |
| III plur. | intermiscento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| intermiscens, entis |
| FUTUR |
| intermixtūrūs o intermistūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| intermiscēre |
| PARFAIT |
| intermiscuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | intermixtūrūm o intermistūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | intermixtūros o intermistūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | intermiscendi |
| Datif: | intermiscendo |
| Accusatif: | ad intermiscendum |
| Ablatif: | intermiscendo |
| SUPIN |
| intermixtum o intermistum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERMISCEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|