Déclinaison / Conjugueur latin
intŏnor - Diathèse passive
(intŏno, intŏnas, intonui, intŏnāre, intonatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | intŏnor |
| II sing. | intŏnāris, intŏnāre |
| III sing. | intŏnātur |
| I plur. | intŏnāmur |
| II plur. | intŏnamĭni |
| III plur. | intŏnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intŏnābar |
| II sing. | intŏnabāris, intŏnabāre |
| III sing. | intŏnabātur |
| I plur. | intŏnabāmur |
| II plur. | intŏnabamĭni |
| III plur. | intŏnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | intŏnābor |
| II sing. | intŏnabĕris, intŏnabĕre |
| III sing. | intŏnabĭtur |
| I plur. | intŏnabĭmur |
| II plur. | intŏnabimĭni |
| III plur. | intŏnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | intonatus, a, um sum |
| II sing. | intonatus, a, um es |
| III sing. | intonatus, a, um est |
| I plur. | intonati, ae, a sumus |
| II plur. | intonati, ae, a estis |
| III plur. | intonati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intonatus, a, um eram |
| II sing. | intonatus, a, um eras |
| III sing. | intonatus, a, um erat |
| I plur. | intonati, ae, a eramus |
| II plur. | intonati, ae, a eratis |
| III plur. | intonati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | intonatus, a, um ero |
| II sing. | intonatus, a, um eris |
| III sing. | intonatus, a, um erit |
| I plur. | intonati, ae, a erimus |
| II plur. | intonati, ae, a eritis |
| III plur. | intonati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | intŏner |
| II sing. | intŏnēris, intŏnēre |
| III sing. | intŏnētur |
| I plur. | intŏnēmur |
| II plur. | intŏnemĭni |
| III plur. | intŏnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | intŏnārer |
| II sing. | intŏnarēris, intŏnarēre |
| III sing. | intŏnarētur |
| I plur. | intŏnarēmur |
| II plur. | intŏnaremĭni |
| III plur. | intŏnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | intonatus, a, um sim |
| II sing. | intonatus, a, um sis |
| III sing. | intonatus, a, um sit |
| I plur. | intonati, ae, a simus |
| II plur. | intonati, ae, a sitis |
| III plur. | intonati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | intonatus, a, um essem |
| II sing. | intonatus, a, um esses |
| III sing. | intonatus, a, um esset |
| I plur. | intonati, ae, a essemus |
| II plur. | intonati, ae, a essetis |
| III plur. | intonati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | intŏnāre |
| II plur. | intŏnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | intŏnātor |
| III sing. | intŏnātor |
| II plur. | |
| III plur. | intŏnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| intonatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| intŏnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | intonatus, a, um esse |
| Plurale: | intonati, ae, a esse |
| FUTUR |
| intonatum esse |
| GERUNDIVO |
| intŏnandus, a, um |
| SUPIN |
| intonatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTONOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|