Déclinaison / Conjugueur latin
magnŭfĭcor - Diathèse passive
(magnŭfĭco, magnŭfĭcas, magnuficavi, magnŭfĭcāre, magnuficatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | magnŭfĭcor |
| II sing. | magnŭfĭcāris, magnŭfĭcāre |
| III sing. | magnŭfĭcātur |
| I plur. | magnŭfĭcāmur |
| II plur. | magnŭfĭcamĭni |
| III plur. | magnŭfĭcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | magnŭfĭcābar |
| II sing. | magnŭfĭcabāris, magnŭfĭcabāre |
| III sing. | magnŭfĭcabātur |
| I plur. | magnŭfĭcabāmur |
| II plur. | magnŭfĭcabamĭni |
| III plur. | magnŭfĭcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | magnŭfĭcābor |
| II sing. | magnŭfĭcabĕris, magnŭfĭcabĕre |
| III sing. | magnŭfĭcabĭtur |
| I plur. | magnŭfĭcabĭmur |
| II plur. | magnŭfĭcabimĭni |
| III plur. | magnŭfĭcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | magnuficatus, a, um sum |
| II sing. | magnuficatus, a, um es |
| III sing. | magnuficatus, a, um est |
| I plur. | magnuficati, ae, a sumus |
| II plur. | magnuficati, ae, a estis |
| III plur. | magnuficati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | magnuficatus, a, um eram |
| II sing. | magnuficatus, a, um eras |
| III sing. | magnuficatus, a, um erat |
| I plur. | magnuficati, ae, a eramus |
| II plur. | magnuficati, ae, a eratis |
| III plur. | magnuficati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | magnuficatus, a, um ero |
| II sing. | magnuficatus, a, um eris |
| III sing. | magnuficatus, a, um erit |
| I plur. | magnuficati, ae, a erimus |
| II plur. | magnuficati, ae, a eritis |
| III plur. | magnuficati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | magnŭfĭcer |
| II sing. | magnŭfĭcēris, magnŭfĭcēre |
| III sing. | magnŭfĭcētur |
| I plur. | magnŭfĭcēmur |
| II plur. | magnŭfĭcemĭni |
| III plur. | magnŭfĭcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | magnŭfĭcārer |
| II sing. | magnŭfĭcarēris, magnŭfĭcarēre |
| III sing. | magnŭfĭcarētur |
| I plur. | magnŭfĭcarēmur |
| II plur. | magnŭfĭcaremĭni |
| III plur. | magnŭfĭcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | magnuficatus, a, um sim |
| II sing. | magnuficatus, a, um sis |
| III sing. | magnuficatus, a, um sit |
| I plur. | magnuficati, ae, a simus |
| II plur. | magnuficati, ae, a sitis |
| III plur. | magnuficati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | magnuficatus, a, um essem |
| II sing. | magnuficatus, a, um esses |
| III sing. | magnuficatus, a, um esset |
| I plur. | magnuficati, ae, a essemus |
| II plur. | magnuficati, ae, a essetis |
| III plur. | magnuficati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | magnŭfĭcāre |
| II plur. | magnŭfĭcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | magnŭfĭcātor |
| III sing. | magnŭfĭcātor |
| II plur. | |
| III plur. | magnŭfĭcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| magnuficatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| magnŭfĭcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | magnuficatus, a, um esse |
| Plurale: | magnuficati, ae, a esse |
| FUTUR |
| magnuficatum esse |
| GERUNDIVO |
| magnŭfĭcandus, a, um | |