Déclinaison / Conjugueur latin
  
| SINGULIER |  
| Nom. | magnus |  
| Gen. | magni |  
| Dat. | magno |  
| Acc. | magnum |  
| Abl. | magno |  
| Voc. | magne |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | magni |  
| Gen. | magnōrum |  
| Dat. | magnis |  
| Acc. | magnos |  
| Abl. | magnis |  
| Voc. | magni |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | magnă |  
| Gen. | magnae |  
| Dat. | magnae |  
| Acc. | magnam |  
| Abl. | magnā |  
| Voc. | magnă |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | magnae |  
| Gen. | magnārum |  
| Dat. | magnis |  
| Acc. | magnas |  
| Abl. | magnis |  
| Voc. | magnae |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | magnum |  
| Gen. | magni |  
| Dat. | magno |  
| Acc. | magnum |  
| Abl. | magno |  
| Voc. | magnum |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | magna |  
| Gen. | magnōrum |  
| Dat. | magnis |  
| Acc. | magna |  
| Abl. | magnis |      |