Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | magnus |
| Gen. | magni |
| Dat. | magno |
| Acc. | magnum |
| Abl. | magno |
| Voc. | magne |
| PLURIEL |
| Nom. | magni |
| Gen. | magnōrum |
| Dat. | magnis |
| Acc. | magnos |
| Abl. | magnis |
| Voc. | magni |
| SINGULIER |
| Nom. | magnă |
| Gen. | magnae |
| Dat. | magnae |
| Acc. | magnam |
| Abl. | magnā |
| Voc. | magnă |
| PLURIEL |
| Nom. | magnae |
| Gen. | magnārum |
| Dat. | magnis |
| Acc. | magnas |
| Abl. | magnis |
| Voc. | magnae |
| SINGULIER |
| Nom. | magnum |
| Gen. | magni |
| Dat. | magno |
| Acc. | magnum |
| Abl. | magno |
| Voc. | magnum |
| PLURIEL |
| Nom. | magna |
| Gen. | magnōrum |
| Dat. | magnis |
| Acc. | magna |
| Abl. | magnis | |