Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | magnuficus |
| Gen. | magnufici |
| Dat. | magnufico |
| Acc. | magnuficum |
| Abl. | magnufico |
| Voc. | magnufice |
| PLURIEL |
| Nom. | magnufici |
| Gen. | magnuficōrum |
| Dat. | magnuficis |
| Acc. | magnuficos |
| Abl. | magnuficis |
| Voc. | magnufici |
| SINGULIER |
| Nom. | magnufică |
| Gen. | magnuficae |
| Dat. | magnuficae |
| Acc. | magnuficam |
| Abl. | magnuficā |
| Voc. | magnufică |
| PLURIEL |
| Nom. | magnuficae |
| Gen. | magnuficārum |
| Dat. | magnuficis |
| Acc. | magnuficas |
| Abl. | magnuficis |
| Voc. | magnuficae |
| SINGULIER |
| Nom. | magnuficum |
| Gen. | magnufici |
| Dat. | magnufico |
| Acc. | magnuficum |
| Abl. | magnufico |
| Voc. | magnuficum |
| PLURIEL |
| Nom. | magnufica |
| Gen. | magnuficōrum |
| Dat. | magnuficis |
| Acc. | magnufica |
| Abl. | magnuficis | |