Déclinaison / Conjugueur latin
  
| SINGULIER |  
| Nom. | magnuficus |  
| Gen. | magnufici |  
| Dat. | magnufico |  
| Acc. | magnuficum |  
| Abl. | magnufico |  
| Voc. | magnufice |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | magnufici |  
| Gen. | magnuficōrum |  
| Dat. | magnuficis |  
| Acc. | magnuficos |  
| Abl. | magnuficis |  
| Voc. | magnufici |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | magnufică |  
| Gen. | magnuficae |  
| Dat. | magnuficae |  
| Acc. | magnuficam |  
| Abl. | magnuficā |  
| Voc. | magnufică |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | magnuficae |  
| Gen. | magnuficārum |  
| Dat. | magnuficis |  
| Acc. | magnuficas |  
| Abl. | magnuficis |  
| Voc. | magnuficae |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | magnuficum |  
| Gen. | magnufici |  
| Dat. | magnufico |  
| Acc. | magnuficum |  
| Abl. | magnufico |  
| Voc. | magnuficum |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | magnufica |  
| Gen. | magnuficōrum |  
| Dat. | magnuficis |  
| Acc. | magnufica |  
| Abl. | magnuficis |      |