Déclinaison / Conjugueur latin
mantiscĭnor - Diathèse active
(mantiscĭnor, mantiscĭnāris, mantiscĭnāri, mantiscinatus, mantiscinatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | mantiscĭnor |
| II sing. | mantiscĭnāris, mantiscĭnāre |
| III sing. | mantiscĭnātur |
| I plur. | mantiscĭnāmur |
| II plur. | mantiscĭnamĭni |
| III plur. | mantiscĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mantiscĭnābar |
| II sing. | mantiscĭnabāris, mantiscĭnabāre |
| III sing. | mantiscĭnabātur |
| I plur. | mantiscĭnabāmus |
| II plur. | mantiscĭnabamĭni |
| III plur. | mantiscĭnantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mantiscĭnābor |
| II sing. | mantiscĭnabĕris, mantiscĭnabĕre |
| III sing. | mantiscĭnabĭtur |
| I plur. | mantiscĭnabĭmur |
| II plur. | mantiscĭnabimĭni |
| III plur. | mantiscĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | mantiscinatus, a, um sum |
| II sing. | mantiscinatus, a, um es |
| III sing. | mantiscinatus, a, um est |
| I plur. | mantiscinati, ae, a sumus |
| II plur. | mantiscinati, ae, a estis |
| III plur. | mantiscinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mantiscinatus, a, um eram |
| II sing. | mantiscinatus, a, um eras |
| III sing. | mantiscinatus, a, um erat |
| I plur. | mantiscinati, ae, a eramus |
| II plur. | mantiscinati, ae, a eratis |
| III plur. | mantiscinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | mantiscinatus, a, um ero |
| II sing. | mantiscinatus, a, um eris |
| III sing. | mantiscinatus, a, um erit |
| I plur. | mantiscinati, ae, a erimus |
| II plur. | mantiscinati, ae, a eritis |
| III plur. | mantiscinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mantiscĭner |
| II sing. | mantiscĭnēris, mantiscĭnēre |
| III sing. | mantiscĭnētur |
| I plur. | mantiscĭnēmur |
| II plur. | mantiscĭnemĭni |
| III plur. | mantiscĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mantiscĭnārer |
| II sing. | mantiscĭnarēris, mantiscĭnarēre |
| III sing. | mantiscĭnarētur |
| I plur. | mantiscĭnāremur |
| II plur. | mantiscĭnaremĭni |
| III plur. | mantiscĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | mantiscinatus, a, um sim |
| II sing. | mantiscinatus, a, um sis |
| III sing. | mantiscinatus, a, um sit |
| I plur. | mantiscinati, ae, a simus |
| II plur. | mantiscinati, ae, a sitis |
| III plur. | mantiscinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mantiscinatus, a, um essem |
| II sing. | mantiscinatus, a, um esses |
| III sing. | mantiscinatus, a, um esset |
| I plur. | mantiscinati, ae, a essemus |
| II plur. | mantiscinati, ae, a essetis |
| III plur. | mantiscinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mantiscĭnāre |
| II plur. | mantiscĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | mantiscĭnātor |
| III sing. | mantiscĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | mantiscĭnantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mantiscĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | mantiscinatus, a, um esse |
| Plurale: | mantiscinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | mantiscinatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | mantiscinatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| mantiscĭnans, antis |
| FUTUR |
| mantiscinatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | mantiscinatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | mantiscĭnandi |
| Datif: | mantiscĭnando |
| Accusatif: | mantiscĭnandum |
| Ablatif: | mantiscĭnando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |