Déclinaison / Conjugueur latin
obdūror - Diathèse passive
(obdūro, obdūras, obduravi, obdūrāre, obduratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obdūror |
| II sing. | obdūrāris, obdūrāre |
| III sing. | obdūrātur |
| I plur. | obdūrāmur |
| II plur. | obdūramĭni |
| III plur. | obdūrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obdūrābar |
| II sing. | obdūrabāris, obdūrabāre |
| III sing. | obdūrabātur |
| I plur. | obdūrabāmur |
| II plur. | obdūrabamĭni |
| III plur. | obdūrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obdūrābor |
| II sing. | obdūrabĕris, obdūrabĕre |
| III sing. | obdūrabĭtur |
| I plur. | obdūrabĭmur |
| II plur. | obdūrabimĭni |
| III plur. | obdūrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obduratus, a, um sum |
| II sing. | obduratus, a, um es |
| III sing. | obduratus, a, um est |
| I plur. | obdurati, ae, a sumus |
| II plur. | obdurati, ae, a estis |
| III plur. | obdurati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obduratus, a, um eram |
| II sing. | obduratus, a, um eras |
| III sing. | obduratus, a, um erat |
| I plur. | obdurati, ae, a eramus |
| II plur. | obdurati, ae, a eratis |
| III plur. | obdurati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obduratus, a, um ero |
| II sing. | obduratus, a, um eris |
| III sing. | obduratus, a, um erit |
| I plur. | obdurati, ae, a erimus |
| II plur. | obdurati, ae, a eritis |
| III plur. | obdurati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obdūrer |
| II sing. | obdūrēris, obdūrēre |
| III sing. | obdūrētur |
| I plur. | obdūrēmur |
| II plur. | obdūremĭni |
| III plur. | obdūrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obdūrārer |
| II sing. | obdūrarēris, obdūrarēre |
| III sing. | obdūrarētur |
| I plur. | obdūrarēmur |
| II plur. | obdūraremĭni |
| III plur. | obdūrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obduratus, a, um sim |
| II sing. | obduratus, a, um sis |
| III sing. | obduratus, a, um sit |
| I plur. | obdurati, ae, a simus |
| II plur. | obdurati, ae, a sitis |
| III plur. | obdurati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obduratus, a, um essem |
| II sing. | obduratus, a, um esses |
| III sing. | obduratus, a, um esset |
| I plur. | obdurati, ae, a essemus |
| II plur. | obdurati, ae, a essetis |
| III plur. | obdurati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obdūrāre |
| II plur. | obdūramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obdūrātor |
| III sing. | obdūrātor |
| II plur. | |
| III plur. | obdūrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obduratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obdūrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obduratus, a, um esse |
| Plurale: | obdurati, ae, a esse |
| FUTUR |
| obduratum esse |
| GERUNDIVO |
| obdūrandus, a, um |
| SUPIN |
| obduratu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBDUROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|