Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ŏbedĭo |
| II sing. | ŏbedis |
| III sing. | ŏbedit |
| I plur. | ŏbedīmus |
| II plur. | ŏbedītis |
| III plur. | ŏbedĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ŏbediēbam |
| II sing. | ŏbediēbas |
| III sing. | ŏbediēbat |
| I plur. | ŏbediebāmus |
| II plur. | ŏbediebātis |
| III plur. | ŏbediēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ŏbedĭam |
| II sing. | ŏbedĭes |
| III sing. | ŏbedĭet |
| I plur. | ŏbediēmus |
| II plur. | ŏbediētis |
| III plur. | ŏbedĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | obedii o obedivi |
| II sing. | obediisti o obedivisti |
| III sing. | obediit o obedivit |
| I plur. | obediĭmus o obedivĭmus |
| II plur. | obediistis o obedivistis |
| III plur. | obediērunt o obedivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obediĕram o obedivĕram |
| II sing. | obediĕras o obedivĕras |
| III sing. | obediĕrat o obedivĕrat |
| I plur. | obedierāmus o obediverāmus |
| II plur. | obedierātis o obediverātis |
| III plur. | obediĕrant o obedivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obediĕro o obedivĕro |
| II sing. | obediĕris o obedivĕris |
| III sing. | obediĕrit o obedivĕrit |
| I plur. | obedierĭmus o obediverĭmus |
| II plur. | obedierĭtis o obediverĭtis |
| III plur. | obediĕrint o obedivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ŏbedĭam |
| II sing. | ŏbedĭas |
| III sing. | ŏbedĭat |
| I plur. | ŏbediāmus |
| II plur. | ŏbediātis |
| III plur. | ŏbedĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ŏbedīrem |
| II sing. | ŏbedīres |
| III sing. | ŏbedīret |
| I plur. | ŏbedirēmus |
| II plur. | ŏbedirētis |
| III plur. | ŏbedirent |
| PARFAIT |
| I sing. | obediĕrim o obedivĕrim |
| II sing. | obediĕris o obedivĕris |
| III sing. | obediĕrit o obedivĕrit |
| I plur. | obedierĭmus o obediverĭmus |
| II plur. | obedierĭtis o obediverĭtis |
| III plur. | obediĕrint o obedivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obediissem o obedivissem |
| II sing. | obediisses o obedivisses |
| III sing. | obediisset o obedivisset |
| I plur. | obediissēmus o obedivissēmus |
| II plur. | obediissētis o obedivissētis |
| III plur. | obediissent o obedivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ŏbedi |
| II plur. | ŏbedīte |
| FUTUR |
| II sing. | ŏbedīto |
| III sing. | ŏbedīto |
| II plur. | ŏbeditōte |
| III plur. | ŏbediunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ŏbediens, ientis |
| FUTUR |
| obeditūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ŏbedīre |
| PARFAIT |
| obediisse o obedivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obeditūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obeditūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ŏbediendi |
| Datif: | ŏbediendo |
| Accusatif: | ad ŏbediendum |
| Ablatif: | ŏbediendo |
| SUPIN |
| obeditum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBEDIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|