Déclinaison / Conjugueur latin
obtĭcesco - Diathèse active
(obtĭcesco, obtĭcescis, obtĭcescĕre, obticui)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obtĭcesco |
| II sing. | obtĭcescis |
| III sing. | obtĭcescit |
| I plur. | obtĭcescĭmus |
| II plur. | obtĭcescĭtis |
| III plur. | obtĭcescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtĭcescēbam |
| II sing. | obtĭcescēbas |
| III sing. | obtĭcescēbat |
| I plur. | obtĭcescebāmus |
| II plur. | obtĭcescebātis |
| III plur. | obtĭcescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obtĭcescam |
| II sing. | obtĭcesces |
| III sing. | obtĭcescet |
| I plur. | obtĭcescēmus |
| II plur. | obtĭcescētis |
| III plur. | obtĭcescent |
| PARFAIT |
| I sing. | obticui |
| II sing. | obticuisti |
| III sing. | obticuit |
| I plur. | obticuĭmus |
| II plur. | obticuistis |
| III plur. | obticuērunt, obticuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obticuĕram |
| II sing. | obticuĕras |
| III sing. | obticuĕrat |
| I plur. | obticuerāmus |
| II plur. | obticuerātis |
| III plur. | obticuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obticuĕro |
| II sing. | obticuĕris |
| III sing. | obticuĕrit |
| I plur. | obticuerĭmus |
| II plur. | obticuerĭtis |
| III plur. | obticuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obtĭcescam |
| II sing. | obtĭcescas |
| III sing. | obtĭcescat |
| I plur. | obtĭcescāmus |
| II plur. | obtĭcescātis |
| III plur. | obtĭcescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtĭcescĕrem |
| II sing. | obtĭcescĕres |
| III sing. | obtĭcescĕret |
| I plur. | obtĭcescerēmus |
| II plur. | obtĭcescerētis |
| III plur. | obtĭcescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | obticuĕrim |
| II sing. | obticuĕris |
| III sing. | obticuĕrit |
| I plur. | obticuerĭmus |
| II plur. | obticuerĭtis |
| III plur. | obticuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obticuissem |
| II sing. | obticuisses |
| III sing. | obticuisset |
| I plur. | obticuissēmus |
| II plur. | obticuissētis |
| III plur. | obticuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obtĭcescĕ |
| II plur. | obtĭcescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | obtĭcescĭto |
| III sing. | obtĭcescĭto |
| II plur. | obtĭcescitōte |
| III plur. | obtĭcescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obtĭcescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obtĭcescĕre |
| PARFAIT |
| obticuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obtĭcescendi |
| Datif: | obtĭcescendo |
| Accusatif: | ad obtĭcescendum |
| Ablatif: | obtĭcescendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTICESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|