Déclinaison / Conjugueur latin
obtĭnĕor - Diathèse passive
(obtĭnĕo, obtĭnes, obtinui, obtĭnēre, obtentum)
verbe transitif e intransitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obtĭnĕor |
| II sing. | obtĭnēris, obtĭnēre |
| III sing. | obtĭnētur |
| I plur. | obtĭnēmur |
| II plur. | obtĭnemĭni |
| III plur. | obtĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtĭnēbar |
| II sing. | obtĭnebāris, obtĭnebāre |
| III sing. | obtĭnebātur |
| I plur. | obtĭnebāmur |
| II plur. | obtĭnebamĭni |
| III plur. | obtĭnebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obtĭnēbor |
| II sing. | obtĭnebĕris, obtĭnebĕre |
| III sing. | obtĭnebĭtur |
| I plur. | obtĭnebĭmur |
| II plur. | obtĭnebimĭni |
| III plur. | obtĭnebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obtentus, a, um sum |
| II sing. | obtentus, a, um es |
| III sing. | obtentus, a, um est |
| I plur. | obtenti, ae, a sumus |
| II plur. | obtenti, ae, a estis |
| III plur. | obtenti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtentus, a, um eram |
| II sing. | obtentus, a, um eras |
| III sing. | obtentus, a, um erat |
| I plur. | obtenti, ae, a eramus |
| II plur. | obtenti, ae, a eratis |
| III plur. | obtenti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obtentus, a, um ero |
| II sing. | obtentus, a, um eris |
| III sing. | obtentus, a, um erit |
| I plur. | obtenti, ae, a erimus |
| II plur. | obtenti, ae, a eritis |
| III plur. | obtenti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obtĭnĕar |
| II sing. | obtĭneāris, obtĭneāre |
| III sing. | obtĭneātur |
| I plur. | obtĭneāmur |
| II plur. | obtĭneamĭni |
| III plur. | obtĭneantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtĭnērer |
| II sing. | obtĭnerēris, obtĭnerēre |
| III sing. | obtĭnerētur |
| I plur. | obtĭnerēmur |
| II plur. | obtĭneremĭni |
| III plur. | obtĭnerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obtentus, a, um sim |
| II sing. | obtentus, a, um sis |
| III sing. | obtentus, a, um sit |
| I plur. | obtenti, ae, a simus |
| II plur. | obtenti, ae, a sitis |
| III plur. | obtenti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtentus, a, um essem |
| II sing. | obtentus, a, um esses |
| III sing. | obtentus, a, um esset |
| I plur. | obtenti, ae, a essemus |
| II plur. | obtenti, ae, a essetis |
| III plur. | obtenti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obtĭnēre |
| II plur. | obtĭnemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obtĭnētor |
| III sing. | obtĭnētor |
| II plur. | |
| III plur. | obtĭnentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obtentus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obtĭnēri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obtentus, a, um esse |
| Plurale: | obtenti, ae, a esse |
| FUTUR |
| obtentum esse |
| GERUNDIVO |
| obtĭnendus, a, um |
| SUPIN |
| obtentu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTINEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|