Déclinaison / Conjugueur latin
occentor - Diathèse passive
(occento, occentas, occentavi, occentāre, occentatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | occentor |
| II sing. | occentāris, occentāre |
| III sing. | occentātur |
| I plur. | occentāmur |
| II plur. | occentamĭni |
| III plur. | occentantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | occentābar |
| II sing. | occentabāris, occentabāre |
| III sing. | occentabātur |
| I plur. | occentabāmur |
| II plur. | occentabamĭni |
| III plur. | occentabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | occentābor |
| II sing. | occentabĕris, occentabĕre |
| III sing. | occentabĭtur |
| I plur. | occentabĭmur |
| II plur. | occentabimĭni |
| III plur. | occentabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | occentatus, a, um sum |
| II sing. | occentatus, a, um es |
| III sing. | occentatus, a, um est |
| I plur. | occentati, ae, a sumus |
| II plur. | occentati, ae, a estis |
| III plur. | occentati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | occentatus, a, um eram |
| II sing. | occentatus, a, um eras |
| III sing. | occentatus, a, um erat |
| I plur. | occentati, ae, a eramus |
| II plur. | occentati, ae, a eratis |
| III plur. | occentati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | occentatus, a, um ero |
| II sing. | occentatus, a, um eris |
| III sing. | occentatus, a, um erit |
| I plur. | occentati, ae, a erimus |
| II plur. | occentati, ae, a eritis |
| III plur. | occentati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | occenter |
| II sing. | occentēris, occentēre |
| III sing. | occentētur |
| I plur. | occentēmur |
| II plur. | occentemĭni |
| III plur. | occententur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | occentārer |
| II sing. | occentarēris, occentarēre |
| III sing. | occentarētur |
| I plur. | occentarēmur |
| II plur. | occentaremĭni |
| III plur. | occentarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | occentatus, a, um sim |
| II sing. | occentatus, a, um sis |
| III sing. | occentatus, a, um sit |
| I plur. | occentati, ae, a simus |
| II plur. | occentati, ae, a sitis |
| III plur. | occentati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | occentatus, a, um essem |
| II sing. | occentatus, a, um esses |
| III sing. | occentatus, a, um esset |
| I plur. | occentati, ae, a essemus |
| II plur. | occentati, ae, a essetis |
| III plur. | occentati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | occentāre |
| II plur. | occentamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | occentātor |
| III sing. | occentātor |
| II plur. | |
| III plur. | occentantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| occentatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| occentāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | occentatus, a, um esse |
| Plurale: | occentati, ae, a esse |
| FUTUR |
| occentatum esse |
| GERUNDIVO |
| occentandus, a, um | |