Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | percumbo |
| II sing. | percumbis |
| III sing. | percumbit |
| I plur. | percumbĭmus |
| II plur. | percumbĭtis |
| III plur. | percumbunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percumbēbam |
| II sing. | percumbēbas |
| III sing. | percumbēbat |
| I plur. | percumbebāmus |
| II plur. | percumbebātis |
| III plur. | percumbēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | percumbam |
| II sing. | percumbes |
| III sing. | percumbet |
| I plur. | percumbēmus |
| II plur. | percumbētis |
| III plur. | percumbent |
| PARFAIT |
| I sing. | percubui |
| II sing. | percubuisti |
| III sing. | percubuit |
| I plur. | percubuĭmus |
| II plur. | percubuistis |
| III plur. | percubuērunt, percubuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percubuĕram |
| II sing. | percubuĕras |
| III sing. | percubuĕrat |
| I plur. | percubuerāmus |
| II plur. | percubuerātis |
| III plur. | percubuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | percubuĕro |
| II sing. | percubuĕris |
| III sing. | percubuĕrit |
| I plur. | percubuerĭmus |
| II plur. | percubuerĭtis |
| III plur. | percubuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | percumbam |
| II sing. | percumbas |
| III sing. | percumbat |
| I plur. | percumbāmus |
| II plur. | percumbātis |
| III plur. | percumbant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percumbĕrem |
| II sing. | percumbĕres |
| III sing. | percumbĕret |
| I plur. | percumberēmus |
| II plur. | percumberētis |
| III plur. | percumbĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | percubuĕrim |
| II sing. | percubuĕris |
| III sing. | percubuĕrit |
| I plur. | percubuerĭmus |
| II plur. | percubuerĭtis |
| III plur. | percubuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percubuissem |
| II sing. | percubuisses |
| III sing. | percubuisset |
| I plur. | percubuissēmus |
| II plur. | percubuissētis |
| III plur. | percubuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | percumbĕ |
| II plur. | percumbĭte |
| FUTUR |
| II sing. | percumbĭto |
| III sing. | percumbĭto |
| II plur. | percumbitōte |
| III plur. | percumbunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| percumbens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| percumbĕre |
| PARFAIT |
| percubuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | percumbendi |
| Datif: | percumbendo |
| Accusatif: | ad percumbendum |
| Ablatif: | percumbendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERCUMBO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|