Déclinaison / Conjugueur latin
percunctor - Diathèse active
(percunctor, percunctāris, percunctāri, percunctatus, percunctatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | percunctor |
| II sing. | percunctāris, percunctāre |
| III sing. | percunctātur |
| I plur. | percunctāmur |
| II plur. | percunctamĭni |
| III plur. | percunctantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percunctābar |
| II sing. | percunctabāris, percunctabāre |
| III sing. | percunctabātur |
| I plur. | percunctabāmur |
| II plur. | percunctabamĭni |
| III plur. | percunctabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | percunctābor |
| II sing. | percunctabĕris, percunctabĕre |
| III sing. | percunctabĭtur |
| I plur. | percunctabĭmur |
| II plur. | percunctabimĭni |
| III plur. | percunctabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | percunctatus, a, um sum |
| II sing. | percunctatus, a, um es |
| III sing. | percunctatus, a, um est |
| I plur. | percunctati, ae, a sumus |
| II plur. | percunctati, ae, a estis |
| III plur. | percunctati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percunctatus, a, um eram |
| II sing. | percunctatus, a, um eras |
| III sing. | percunctatus, a, um erat |
| I plur. | percunctati, ae, a eramus |
| II plur. | percunctati, ae, a eratis |
| III plur. | percunctati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | percunctatus, a, um ero |
| II sing. | percunctatus, a, um eris |
| III sing. | percunctatus, a, um erit |
| I plur. | percunctati, ae, a erimus |
| II plur. | percunctati, ae, a eritis |
| III plur. | percunctati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | percuncter |
| II sing. | percunctēris, percunctēre |
| III sing. | percunctētur |
| I plur. | percunctēmur |
| II plur. | percunctemĭni |
| III plur. | percunctentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percunctārer |
| II sing. | percunctarēris, percunctarēre |
| III sing. | percunctarētur |
| I plur. | percunctarēmur |
| II plur. | percunctaremĭni |
| III plur. | percunctarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | percunctatus, a, um sim |
| II sing. | percunctatus, a, um sis |
| III sing. | percunctatus, a, um sit |
| I plur. | percunctati, ae, a simus |
| II plur. | percunctati, ae, a sitis |
| III plur. | percunctati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percunctatus, a, um essem |
| II sing. | percunctatus, a, um esses |
| III sing. | percunctatus, a, um esset |
| I plur. | percunctati, ae, a essemus |
| II plur. | percunctati, ae, a essetis |
| III plur. | percunctati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | percunctāre |
| II plur. | percunctamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | percunctātor |
| III sing. | percunctātor |
| II plur. | |
| III plur. | percunctantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| percunctāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | percunctatus, a, um esse |
| Plurale: | percunctati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | percunctatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | percunctatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| percunctans, antis |
| FUTUR |
| percunctatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | percunctatum |
| Passivo: | percunctatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | percunctandi |
| Datif: | percunctando |
| Accusatif: | percunctandum |
| Ablatif: | percunctando |
| |
| GERUNDIVO |
| percunctandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERCUNCTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|