Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | poenicans |
| Gen. | poenicantis |
| Dat. | poenicanti |
| Acc. | poenicantem |
| Abl. | poenicanti |
| Voc. | poenicans |
| PLURIEL |
| Nom. | poenicantes |
| Gen. | poenicantĭum |
| Dat. | poenicantĭbus |
| Acc. | poenicantes |
| Abl. | poenicantĭbus |
| Voc. | poenicantes |
| SINGULIER |
| Nom. | poenicans |
| Gen. | poenicantis |
| Dat. | poenicanti |
| Acc. | poenicantem |
| Abl. | poenicanti |
| Voc. | poenicans |
| PLURIEL |
| Nom. | poenicantes |
| Gen. | poenicantĭum |
| Dat. | poenicantĭbus |
| Acc. | poenicantes |
| Abl. | poenicantĭbus |
| Voc. | poenicantes |
| SINGULIER |
| Nom. | poenicans |
| Gen. | poenicantis |
| Dat. | poenicanti |
| Acc. | poenicans |
| Abl. | poenicanti |
| Voc. | poenicans |
| PLURIEL |
| Nom. | poenicantĭa |
| Gen. | poenicantĭum |
| Dat. | poenicantĭbus |
| Acc. | poenicantĭa |
| Abl. | poenicantĭbus | |