Déclinaison / Conjugueur latin
praegradior - Diathèse active
(praegradĭor, praegradĕris, praegradi, praegrassus, praegrassum)
verbe transitif e intransitif déponent III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | praegradĭor |
| II sing. | praegradĕris, praegradĕre |
| III sing. | praegradītur |
| I plur. | praegradīmur |
| II plur. | praegradimĭni |
| III plur. | praegradiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praegradiēbar |
| II sing. | praegradiebāris, praegradiebāre |
| III sing. | praegradiebātur |
| I plur. | praegradiebāmur |
| II plur. | praegradiebamĭni |
| III plur. | praegradiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praegradĭar |
| II sing. | praegradiēris, praegradiēre |
| III sing. | praegradiētur |
| I plur. | praegradiēmur |
| II plur. | praegradiemĭni |
| III plur. | praegradientur |
| PARFAIT |
| I sing. | praegrassus, a, um sum |
| II sing. | praegrassus, a, um es |
| III sing. | praegrassus, a, um est |
| I plur. | praegrassi, ae, a sumus |
| II plur. | praegrassi, ae, a estis |
| III plur. | praegrassi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praegrassus, a, um eram |
| II sing. | praegrassus, a, um eras |
| III sing. | praegrassus, a, um erat |
| I plur. | praegrassi, ae, a eramus |
| II plur. | praegrassi, ae, a eratis |
| III plur. | praegrassi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praegrassus, a, um ero |
| II sing. | praegrassus, a, um eris |
| III sing. | praegrassus, a, um erit |
| I plur. | praegrassi, ae, a erimus |
| II plur. | praegrassi, ae, a eritis |
| III plur. | praegrassi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praegradĭar |
| II sing. | praegradiāris, praegradiāre |
| III sing. | praegradiātur |
| I plur. | praegradiāmur |
| II plur. | praegradiamĭni |
| III plur. | praegradiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praegradĕrer |
| II sing. | praegraderēris, praegraderēre |
| III sing. | praegraderētur |
| I plur. | praegraderēmur |
| II plur. | praegraderēmini |
| III plur. | praegraderentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praegrassus, a, um sim |
| II sing. | praegrassus, a, um sis |
| III sing. | praegrassus, a, um sit |
| I plur. | praegrassi, ae, a simus |
| II plur. | praegrassi, ae, a sitis |
| III plur. | praegrassi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praegrassus, a, um essem |
| II sing. | praegrassus, a, um esses |
| III sing. | praegrassus, a, um esset |
| I plur. | praegrassi, ae, a essemus |
| II plur. | praegrassi, ae, a essetis |
| III plur. | praegrassi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praegradĕre |
| II plur. | praegradimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praegradītor |
| III sing. | praegradītor |
| II plur. | |
| III plur. | praegradiuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praegradi |
| PARFAIT |
| Singolare: | praegrassus, a, um esse |
| Plurale: | praegrassi, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | praegrassūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praegrassūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praegradiens, ientis |
| FUTUR |
| praegrassūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | praegrassum |
| Passivo: | praegrassu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praegradiendi |
| Datif: | praegradiendo |
| Accusatif: | praegradiendum |
| Ablatif: | praegradiendo |
| |
| GERUNDIVO |
| praegradiendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEGRADIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|