Déclinaison / Conjugueur latin
rĕcompōno - Diathèse active
(rĕcompōno, rĕcompōnis, recomposui, rĕcompōnĕre, recompositum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcompōno |
| II sing. | rĕcompōnis |
| III sing. | rĕcompōnit |
| I plur. | rĕcompōnĭmus |
| II plur. | rĕcompōnĭtis |
| III plur. | rĕcompōnunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcompōnēbam |
| II sing. | rĕcompōnēbas |
| III sing. | rĕcompōnēbat |
| I plur. | rĕcompōnebāmus |
| II plur. | rĕcompōnebātis |
| III plur. | rĕcompōnēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕcompōnam |
| II sing. | rĕcompōnes |
| III sing. | rĕcompōnet |
| I plur. | rĕcompōnēmus |
| II plur. | rĕcompōnētis |
| III plur. | rĕcompōnent |
| PARFAIT |
| I sing. | recomposui |
| II sing. | recomposuisti |
| III sing. | recomposuit |
| I plur. | recomposuĭmus |
| II plur. | recomposuistis |
| III plur. | recomposuērunt, recomposuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recomposuĕram |
| II sing. | recomposuĕras |
| III sing. | recomposuĕrat |
| I plur. | recomposuerāmus |
| II plur. | recomposuerātis |
| III plur. | recomposuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | recomposuĕro |
| II sing. | recomposuĕris |
| III sing. | recomposuĕrit |
| I plur. | recomposuerĭmus |
| II plur. | recomposuerĭtis |
| III plur. | recomposuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcompōnam |
| II sing. | rĕcompōnas |
| III sing. | rĕcompōnat |
| I plur. | rĕcompōnāmus |
| II plur. | rĕcompōnātis |
| III plur. | rĕcompōnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcompōnĕrem |
| II sing. | rĕcompōnĕres |
| III sing. | rĕcompōnĕret |
| I plur. | rĕcompōnerēmus |
| II plur. | rĕcompōnerētis |
| III plur. | rĕcompōnĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | recomposuĕrim |
| II sing. | recomposuĕris |
| III sing. | recomposuĕrit |
| I plur. | recomposuerĭmus |
| II plur. | recomposuerĭtis |
| III plur. | recomposuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recomposuissem |
| II sing. | recomposuisses |
| III sing. | recomposuisset |
| I plur. | recomposuissēmus |
| II plur. | recomposuissētis |
| III plur. | recomposuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕcompōnĕ |
| II plur. | rĕcompōnĭte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕcompōnĭto |
| III sing. | rĕcompōnĭto |
| II plur. | rĕcompōnitōte |
| III plur. | rĕcompōnunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕcompōnens, entis |
| FUTUR |
| recompositūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕcompōnĕre |
| PARFAIT |
| recomposuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | recompositūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | recompositūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕcompōnendi |
| Datif: | rĕcompōnendo |
| Accusatif: | ad rĕcompōnendum |
| Ablatif: | rĕcompōnendo |
| SUPIN |
| recompositum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECOMPONO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|