Déclinaison / Conjugueur latin
ructor - Diathèse passive
(ructo, ructas, ructavi, ructāre, ructatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ructor |
| II sing. | ructāris, ructāre |
| III sing. | ructātur |
| I plur. | ructāmur |
| II plur. | ructamĭni |
| III plur. | ructantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ructābar |
| II sing. | ructabāris, ructabāre |
| III sing. | ructabātur |
| I plur. | ructabāmur |
| II plur. | ructabamĭni |
| III plur. | ructabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ructābor |
| II sing. | ructabĕris, ructabĕre |
| III sing. | ructabĭtur |
| I plur. | ructabĭmur |
| II plur. | ructabimĭni |
| III plur. | ructabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | ructatus, a, um sum |
| II sing. | ructatus, a, um es |
| III sing. | ructatus, a, um est |
| I plur. | ructati, ae, a sumus |
| II plur. | ructati, ae, a estis |
| III plur. | ructati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ructatus, a, um eram |
| II sing. | ructatus, a, um eras |
| III sing. | ructatus, a, um erat |
| I plur. | ructati, ae, a eramus |
| II plur. | ructati, ae, a eratis |
| III plur. | ructati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ructatus, a, um ero |
| II sing. | ructatus, a, um eris |
| III sing. | ructatus, a, um erit |
| I plur. | ructati, ae, a erimus |
| II plur. | ructati, ae, a eritis |
| III plur. | ructati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ructer |
| II sing. | ructēris, ructēre |
| III sing. | ructētur |
| I plur. | ructēmur |
| II plur. | ructemĭni |
| III plur. | ructentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ructārer |
| II sing. | ructarēris, ructarēre |
| III sing. | ructarētur |
| I plur. | ructarēmur |
| II plur. | ructaremĭni |
| III plur. | ructarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | ructatus, a, um sim |
| II sing. | ructatus, a, um sis |
| III sing. | ructatus, a, um sit |
| I plur. | ructati, ae, a simus |
| II plur. | ructati, ae, a sitis |
| III plur. | ructati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ructatus, a, um essem |
| II sing. | ructatus, a, um esses |
| III sing. | ructatus, a, um esset |
| I plur. | ructati, ae, a essemus |
| II plur. | ructati, ae, a essetis |
| III plur. | ructati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ructāre |
| II plur. | ructamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ructātor |
| III sing. | ructātor |
| II plur. | |
| III plur. | ructantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| ructatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ructāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | ructatus, a, um esse |
| Plurale: | ructati, ae, a esse |
| FUTUR |
| ructatum esse |
| GERUNDIVO |
| ructandus, a, um |
| SUPIN |
| ructatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RUCTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|