Déclinaison / Conjugueur latin
supstruo - Diathèse active
(supstruo, supstruis, supstruxi, supstruĕre, supstructum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | supstruo |
| II sing. | supstruis |
| III sing. | supstruit |
| I plur. | supstruĭmus |
| II plur. | supstruĭtis |
| III plur. | supstruunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | supstruēbam |
| II sing. | supstruēbas |
| III sing. | supstruēbat |
| I plur. | supstruebāmus |
| II plur. | supstruebātis |
| III plur. | supstruēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | supstruam |
| II sing. | supstrues |
| III sing. | supstruet |
| I plur. | supstruēmus |
| II plur. | supstruētis |
| III plur. | supstruent |
| PARFAIT |
| I sing. | supstruxi |
| II sing. | supstruxisti |
| III sing. | supstruxit |
| I plur. | supstruxĭmus |
| II plur. | supstruxistis |
| III plur. | supstruxērunt, supstruxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supstruxĕram |
| II sing. | supstruxĕras |
| III sing. | supstruxĕrat |
| I plur. | supstruxerāmus |
| II plur. | supstruxerātis |
| III plur. | supstruxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | supstruxĕro |
| II sing. | supstruxĕris |
| III sing. | supstruxĕrit |
| I plur. | supstruxerĭmus |
| II plur. | supstruxerĭtis |
| III plur. | supstruxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | supstruam |
| II sing. | supstruas |
| III sing. | supstruat |
| I plur. | supstruāmus |
| II plur. | supstruātis |
| III plur. | supstruant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | supstruĕrem |
| II sing. | supstruĕres |
| III sing. | supstruĕret |
| I plur. | supstruerēmus |
| II plur. | supstruerētis |
| III plur. | supstruĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | supstruxĕrim |
| II sing. | supstruxĕris |
| III sing. | supstruxĕrit |
| I plur. | supstruxerĭmus |
| II plur. | supstruxerĭtis |
| III plur. | supstruxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supstruxissem |
| II sing. | supstruxisses |
| III sing. | supstruxisset |
| I plur. | supstruxissēmus |
| II plur. | supstruxissētis |
| III plur. | supstruxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | supstruĕ |
| II plur. | supstruĭte |
| FUTUR |
| II sing. | supstruĭto |
| III sing. | supstruĭto |
| II plur. | supstruitōte |
| III plur. | supstruunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| supstruens, entis |
| FUTUR |
| supstructūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| supstruĕre |
| PARFAIT |
| supstruxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | supstructūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | supstructūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | supstruendi |
| Datif: | supstruendo |
| Accusatif: | ad supstruendum |
| Ablatif: | supstruendo |
| SUPIN |
| supstructum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPSTRUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|