Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | suscĭto |
| II sing. | suscĭtas |
| III sing. | suscĭtat |
| I plur. | suscĭtāmus |
| II plur. | suscĭtātis |
| III plur. | suscĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | suscĭtābam |
| II sing. | suscĭtābas |
| III sing. | suscĭtābat |
| I plur. | suscĭtabāmus |
| II plur. | suscĭtabātis |
| III plur. | suscĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | suscĭtābo |
| II sing. | suscĭtābis |
| III sing. | suscĭtābit |
| I plur. | suscĭtabĭmus |
| II plur. | suscĭtabĭtis |
| III plur. | suscĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | suscitavi |
| II sing. | suscitavisti |
| III sing. | suscitavit |
| I plur. | suscitavĭmus |
| II plur. | suscitavistis |
| III plur. | suscitavērunt, suscitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suscitavĕram |
| II sing. | suscitavĕras |
| III sing. | suscitavĕrat |
| I plur. | suscitaverāmus |
| II plur. | suscitaverātis |
| III plur. | suscitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | suscitavĕro |
| II sing. | suscitavĕris |
| III sing. | suscitavĕrit |
| I plur. | suscitaverĭmus |
| II plur. | suscitaverĭtis |
| III plur. | suscitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | suscĭtem |
| II sing. | suscĭtes |
| III sing. | suscĭtet |
| I plur. | suscĭtēmus |
| II plur. | suscĭtētis |
| III plur. | suscĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | suscĭtārem |
| II sing. | suscĭtāres |
| III sing. | suscĭtāret |
| I plur. | suscĭtarēmus |
| II plur. | suscĭtarētis |
| III plur. | suscĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | suscitavĕrim |
| II sing. | suscitavĕris |
| III sing. | suscitavĕrit |
| I plur. | suscitaverĭmus |
| II plur. | suscitaverĭtis |
| III plur. | suscitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suscitavissem |
| II sing. | suscitavisses |
| III sing. | suscitavisset |
| I plur. | suscitavissēmus |
| II plur. | suscitavissētis |
| III plur. | suscitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | suscĭta |
| II plur. | suscĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | suscĭtāto |
| III sing. | suscĭtāto |
| II plur. | suscĭtatōte |
| III plur. | suscĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| suscĭtans, antis |
| FUTUR |
| suscitatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| suscĭtāre |
| PARFAIT |
| suscitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | suscitatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | suscitatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | suscĭtandi |
| Datif: | suscĭtando |
| Accusatif: | ad suscĭtandum |
| Ablatif: | suscĭtando |
| SUPIN |
| suscitatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUSCITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|