Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | tranquillatus |
| Gen. | tranquillati |
| Dat. | tranquillato |
| Acc. | tranquillatum |
| Abl. | tranquillato |
| Voc. | tranquillate |
| PLURIEL |
| Nom. | tranquillati |
| Gen. | tranquillatōrum |
| Dat. | tranquillatis |
| Acc. | tranquillatos |
| Abl. | tranquillatis |
| Voc. | tranquillati |
| SINGULIER |
| Nom. | tranquillată |
| Gen. | tranquillatae |
| Dat. | tranquillatae |
| Acc. | tranquillatam |
| Abl. | tranquillatā |
| Voc. | tranquillată |
| PLURIEL |
| Nom. | tranquillatae |
| Gen. | tranquillatārum |
| Dat. | tranquillatis |
| Acc. | tranquillatas |
| Abl. | tranquillatis |
| Voc. | tranquillatae |
| SINGULIER |
| Nom. | tranquillatum |
| Gen. | tranquillati |
| Dat. | tranquillato |
| Acc. | tranquillatum |
| Abl. | tranquillato |
| Voc. | tranquillatum |
| PLURIEL |
| Nom. | tranquillata |
| Gen. | tranquillatōrum |
| Dat. | tranquillatis |
| Acc. | tranquillata |
| Abl. | tranquillatis |
| Voc. | tranquillata |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:TRANQUILLATUS200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|