Déclinaison / Conjugueur latin
conlĭquesco - Diathèse active
(conlĭquesco, conlĭquescis, conlĭquescĕre, conliqui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conlĭquesco |
| II sing. | conlĭquescis |
| III sing. | conlĭquescit |
| I plur. | conlĭquescĭmus |
| II plur. | conlĭquescĭtis |
| III plur. | conlĭquescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conlĭquescēbam |
| II sing. | conlĭquescēbas |
| III sing. | conlĭquescēbat |
| I plur. | conlĭquescebāmus |
| II plur. | conlĭquescebātis |
| III plur. | conlĭquescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conlĭquescam |
| II sing. | conlĭquesces |
| III sing. | conlĭquescet |
| I plur. | conlĭquescēmus |
| II plur. | conlĭquescētis |
| III plur. | conlĭquescent |
| PARFAIT |
| I sing. | conliqui |
| II sing. | conliquisti |
| III sing. | conliquit |
| I plur. | conliquĭmus |
| II plur. | conliquistis |
| III plur. | conliquērunt, conliquēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conliquĕram |
| II sing. | conliquĕras |
| III sing. | conliquĕrat |
| I plur. | conliquerāmus |
| II plur. | conliquerātis |
| III plur. | conliquĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conliquĕro |
| II sing. | conliquĕris |
| III sing. | conliquĕrit |
| I plur. | conliquerĭmus |
| II plur. | conliquerĭtis |
| III plur. | conliquĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | conlĭquescam |
| II sing. | conlĭquescas |
| III sing. | conlĭquescat |
| I plur. | conlĭquescāmus |
| II plur. | conlĭquescātis |
| III plur. | conlĭquescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conlĭquescĕrem |
| II sing. | conlĭquescĕres |
| III sing. | conlĭquescĕret |
| I plur. | conlĭquescerēmus |
| II plur. | conlĭquescerētis |
| III plur. | conlĭquescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | conliquĕrim |
| II sing. | conliquĕris |
| III sing. | conliquĕrit |
| I plur. | conliquerĭmus |
| II plur. | conliquerĭtis |
| III plur. | conliquĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conliquissem |
| II sing. | conliquisses |
| III sing. | conliquisset |
| I plur. | conliquissēmus |
| II plur. | conliquissētis |
| III plur. | conliquissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conlĭquescĕ |
| II plur. | conlĭquescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | conlĭquescĭto |
| III sing. | conlĭquescĭto |
| II plur. | conlĭquescitōte |
| III plur. | conlĭquescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conlĭquescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| conlĭquescĕre |
| PARFAIT |
| conliquisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conlĭquescendi |
| Datif: | conlĭquescendo |
| Accusatif: | ad conlĭquescendum |
| Ablatif: | conlĭquescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONLIQUESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|