Déclinaison / Conjugueur latin
convolneror - Diathèse passive
(convolnero, convolneras, convolneravi, convolnerāre, convolneratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | convolneror |
| II sing. | convolnerāris, convolnerāre |
| III sing. | convolnerātur |
| I plur. | convolnerāmur |
| II plur. | convolneramĭni |
| III plur. | convolnerantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convolnerābar |
| II sing. | convolnerabāris, convolnerabāre |
| III sing. | convolnerabātur |
| I plur. | convolnerabāmur |
| II plur. | convolnerabamĭni |
| III plur. | convolnerabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | convolnerābor |
| II sing. | convolnerabĕris, convolnerabĕre |
| III sing. | convolnerabĭtur |
| I plur. | convolnerabĭmur |
| II plur. | convolnerabimĭni |
| III plur. | convolnerabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | convolneratus, a, um sum |
| II sing. | convolneratus, a, um es |
| III sing. | convolneratus, a, um est |
| I plur. | convolnerati, ae, a sumus |
| II plur. | convolnerati, ae, a estis |
| III plur. | convolnerati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convolneratus, a, um eram |
| II sing. | convolneratus, a, um eras |
| III sing. | convolneratus, a, um erat |
| I plur. | convolnerati, ae, a eramus |
| II plur. | convolnerati, ae, a eratis |
| III plur. | convolnerati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | convolneratus, a, um ero |
| II sing. | convolneratus, a, um eris |
| III sing. | convolneratus, a, um erit |
| I plur. | convolnerati, ae, a erimus |
| II plur. | convolnerati, ae, a eritis |
| III plur. | convolnerati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | convolnerer |
| II sing. | convolnerēris, convolnerēre |
| III sing. | convolnerētur |
| I plur. | convolnerēmur |
| II plur. | convolneremĭni |
| III plur. | convolnerentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convolnerārer |
| II sing. | convolnerarēris, convolnerarēre |
| III sing. | convolnerarētur |
| I plur. | convolnerarēmur |
| II plur. | convolneraremĭni |
| III plur. | convolnerarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | convolneratus, a, um sim |
| II sing. | convolneratus, a, um sis |
| III sing. | convolneratus, a, um sit |
| I plur. | convolnerati, ae, a simus |
| II plur. | convolnerati, ae, a sitis |
| III plur. | convolnerati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convolneratus, a, um essem |
| II sing. | convolneratus, a, um esses |
| III sing. | convolneratus, a, um esset |
| I plur. | convolnerati, ae, a essemus |
| II plur. | convolnerati, ae, a essetis |
| III plur. | convolnerati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | convolnerāre |
| II plur. | convolneramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | convolnerātor |
| III sing. | convolnerātor |
| II plur. | |
| III plur. | convolnerantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| convolneratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| convolnerāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | convolneratus, a, um esse |
| Plurale: | convolnerati, ae, a esse |
| FUTUR |
| convolneratum esse |
| GERUNDIVO |
| convolnerandus, a, um | |