Déclinaison / Conjugueur latin
convŏlūtor - Diathèse active
(convŏlūtor, convŏlūtāris, convŏlūtāri, convolutatus, convolutatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | convŏlūtor |
| II sing. | convŏlūtāris, convŏlūtāre |
| III sing. | convŏlūtātur |
| I plur. | convŏlūtāmur |
| II plur. | convŏlūtamĭni |
| III plur. | convŏlūtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convŏlūtābar |
| II sing. | convŏlūtabāris, convŏlūtabāre |
| III sing. | convŏlūtabātur |
| I plur. | convŏlūtabāmus |
| II plur. | convŏlūtabamĭni |
| III plur. | convŏlūtantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | convŏlūtābor |
| II sing. | convŏlūtabĕris, convŏlūtabĕre |
| III sing. | convŏlūtabĭtur |
| I plur. | convŏlūtabĭmur |
| II plur. | convŏlūtabimĭni |
| III plur. | convŏlūtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | convolutatus, a, um sum |
| II sing. | convolutatus, a, um es |
| III sing. | convolutatus, a, um est |
| I plur. | convolutati, ae, a sumus |
| II plur. | convolutati, ae, a estis |
| III plur. | convolutati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convolutatus, a, um eram |
| II sing. | convolutatus, a, um eras |
| III sing. | convolutatus, a, um erat |
| I plur. | convolutati, ae, a eramus |
| II plur. | convolutati, ae, a eratis |
| III plur. | convolutati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | convolutatus, a, um ero |
| II sing. | convolutatus, a, um eris |
| III sing. | convolutatus, a, um erit |
| I plur. | convolutati, ae, a erimus |
| II plur. | convolutati, ae, a eritis |
| III plur. | convolutati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | convŏlūter |
| II sing. | convŏlūtēris, convŏlūtēre |
| III sing. | convŏlūtētur |
| I plur. | convŏlūtēmur |
| II plur. | convŏlūtemĭni |
| III plur. | convŏlūtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convŏlūtārer |
| II sing. | convŏlūtarēris, convŏlūtarēre |
| III sing. | convŏlūtarētur |
| I plur. | convŏlūtāremur |
| II plur. | convŏlūtaremĭni |
| III plur. | convŏlūtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | convolutatus, a, um sim |
| II sing. | convolutatus, a, um sis |
| III sing. | convolutatus, a, um sit |
| I plur. | convolutati, ae, a simus |
| II plur. | convolutati, ae, a sitis |
| III plur. | convolutati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convolutatus, a, um essem |
| II sing. | convolutatus, a, um esses |
| III sing. | convolutatus, a, um esset |
| I plur. | convolutati, ae, a essemus |
| II plur. | convolutati, ae, a essetis |
| III plur. | convolutati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | convŏlūtāre |
| II plur. | convŏlūtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | convŏlūtātor |
| III sing. | convŏlūtātor |
| II plur. | |
| III plur. | convŏlūtantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| convŏlūtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | convolutatus, a, um esse |
| Plurale: | convolutati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | convolutatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | convolutatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| convŏlūtans, antis |
| FUTUR |
| convolutatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | convolutatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | convŏlūtandi |
| Datif: | convŏlūtando |
| Accusatif: | convŏlūtandum |
| Ablatif: | convŏlūtando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |