Déclinaison / Conjugueur latin
exordĭor - Diathèse active
(exordĭor, exordīris, exordīri, exorsus, exorsum)
verbe transitif déponent IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | exordĭor |
| II sing. | exordīris, exordīre |
| III sing. | exordītur |
| I plur. | exordīmur |
| II plur. | exordimĭni |
| III plur. | exordiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exordiēbar |
| II sing. | exordiebāris, exordiebāre |
| III sing. | exordiebātur |
| I plur. | exordiebāmur |
| II plur. | exordiebamĭni |
| III plur. | exordiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exordĭar |
| II sing. | exordiēris, exordiēre |
| III sing. | exordiētur |
| I plur. | exordiēmur |
| II plur. | exordiemĭni |
| III plur. | exordientur |
| PARFAIT |
| I sing. | exorsus, a, um sum |
| II sing. | exorsus, a, um es |
| III sing. | exorsus, a, um est |
| I plur. | exorsi, ae, a sumus |
| II plur. | exorsi, ae, a estis |
| III plur. | exorsi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exorsus, a, um eram |
| II sing. | exorsus, a, um eras |
| III sing. | exorsus, a, um erat |
| I plur. | exorsi, ae, a eramus |
| II plur. | exorsi, ae, a eratis |
| III plur. | exorsi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exorsus, a, um ero |
| II sing. | exorsus, a, um eris |
| III sing. | exorsus, a, um erit |
| I plur. | exorsi, ae, a erimus |
| II plur. | exorsi, ae, a eritis |
| III plur. | exorsi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exordĭar |
| II sing. | exordiāris, exordiāre |
| III sing. | exordiātur |
| I plur. | exordiāmur |
| II plur. | exordiamĭni |
| III plur. | exordiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exordīrer |
| II sing. | exordirēris, exordirēre |
| III sing. | exordirētur |
| I plur. | exordirēmur |
| II plur. | exordirēmini |
| III plur. | exordirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exorsus, a, um sim |
| II sing. | exorsus, a, um sis |
| III sing. | exorsus, a, um sit |
| I plur. | exorsi, ae, a simus |
| II plur. | exorsi, ae, a sitis |
| III plur. | exorsi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exorsus, a, um essem |
| II sing. | exorsus, a, um esses |
| III sing. | exorsus, a, um esset |
| I plur. | exorsi, ae, a essemus |
| II plur. | exorsi, ae, a essetis |
| III plur. | exorsi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exordīre |
| II plur. | exordimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exordītor |
| III sing. | exordītor |
| II plur. | |
| III plur. | exordiuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exordīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exorsus, a, um esse |
| Plurale: | exorsi, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | exorsūrūm, am, ūm |
| Plurale: | exorsūros, as, a |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exordiens, ientis |
| FUTUR |
| exorsūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | exorsum |
| Passivo: | exorsu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exordiendi |
| Datif: | exordiendo |
| Accusatif: | ad exordiendum |
| Ablatif: | exordiendo |
| |
| GERUNDIVO |
| exordiendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXORDIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|