Déclinaison / Conjugueur latin
exŏrĭor - Diathèse active
(exŏrĭor, exŏrīris, exŏrīri, exortus, exortum)
verbe intransitif déponent IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | exŏrĭor |
| II sing. | exŏrīris, exŏrīre, exŏreris |
| III sing. | exŏrītur |
| I plur. | exŏrīmur |
| II plur. | exŏrimĭni |
| III plur. | exŏriuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exŏriēbar |
| II sing. | exŏriebāris, exŏriebāre |
| III sing. | exŏriebātur |
| I plur. | exŏriebāmur |
| II plur. | exŏriebamĭni |
| III plur. | exŏriebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exŏrĭar |
| II sing. | exŏriēris, exŏriēre |
| III sing. | exŏriētur |
| I plur. | exŏriēmur |
| II plur. | exŏriemĭni |
| III plur. | exŏrientur |
| PARFAIT |
| I sing. | exortus, a, um sum |
| II sing. | exortus, a, um es |
| III sing. | exortus, a, um est |
| I plur. | exorti, ae, a sumus |
| II plur. | exorti, ae, a estis |
| III plur. | exorti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exortus, a, um eram |
| II sing. | exortus, a, um eras |
| III sing. | exortus, a, um erat |
| I plur. | exorti, ae, a eramus |
| II plur. | exorti, ae, a eratis |
| III plur. | exorti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exortus, a, um ero |
| II sing. | exortus, a, um eris |
| III sing. | exortus, a, um erit |
| I plur. | exorti, ae, a erimus |
| II plur. | exorti, ae, a eritis |
| III plur. | exorti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exŏrĭar |
| II sing. | exŏriāris, exŏriāre |
| III sing. | exŏriātur |
| I plur. | exŏriāmur |
| II plur. | exŏriamĭni |
| III plur. | exŏriantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exŏrīrer |
| II sing. | exŏrirēris, exŏrirēre |
| III sing. | exŏrirētur, exŏrerētur |
| I plur. | exŏrirēmur |
| II plur. | exŏrirēmini |
| III plur. | exŏrirentur, exŏrerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exortus, a, um sim |
| II sing. | exortus, a, um sis |
| III sing. | exortus, a, um sit |
| I plur. | exorti, ae, a simus |
| II plur. | exorti, ae, a sitis |
| III plur. | exorti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exortus, a, um essem |
| II sing. | exortus, a, um esses |
| III sing. | exortus, a, um esset |
| I plur. | exorti, ae, a essemus |
| II plur. | exorti, ae, a essetis |
| III plur. | exorti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exŏrīre |
| II plur. | exŏrīmĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exŏrītor |
| III sing. | exŏrītor |
| II plur. | |
| III plur. | exŏriuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exŏrīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exortus, a, um esse |
| Plurale: | exorti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | exortūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exortūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exŏriens, ientis |
| FUTUR |
| exortūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | exortum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exŏriendi |
| Datif: | exŏriendo |
| Accusatif: | exŏriendum |
| Ablatif: | exŏriendo |
| |
| GERUNDIVO |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXORIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|