Déclinaison / Conjugueur latin
hortor - Diathèse active
(hortor, hortāris, hortāri, hortatus, hortatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | hortor |
| II sing. | hortāris, hortāre |
| III sing. | hortātur |
| I plur. | hortāmur |
| II plur. | hortamĭni |
| III plur. | hortantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | hortābar |
| II sing. | hortabāris, hortabāre |
| III sing. | hortabātur |
| I plur. | hortabāmur |
| II plur. | hortabamĭni |
| III plur. | hortabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | hortābor |
| II sing. | hortabĕris, hortabĕre |
| III sing. | hortabĭtur |
| I plur. | hortabĭmur |
| II plur. | hortabimĭni |
| III plur. | hortabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | hortatus, a, um sum |
| II sing. | hortatus, a, um es |
| III sing. | hortatus, a, um est |
| I plur. | hortati, ae, a sumus |
| II plur. | hortati, ae, a estis |
| III plur. | hortati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | hortatus, a, um eram |
| II sing. | hortatus, a, um eras |
| III sing. | hortatus, a, um erat |
| I plur. | hortati, ae, a eramus |
| II plur. | hortati, ae, a eratis |
| III plur. | hortati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | hortatus, a, um ero |
| II sing. | hortatus, a, um eris |
| III sing. | hortatus, a, um erit |
| I plur. | hortati, ae, a erimus |
| II plur. | hortati, ae, a eritis |
| III plur. | hortati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | horter |
| II sing. | hortēris, hortēre |
| III sing. | hortētur |
| I plur. | hortēmur |
| II plur. | hortemĭni |
| III plur. | hortentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | hortārer |
| II sing. | hortarēris, hortarēre |
| III sing. | hortarētur |
| I plur. | hortarēmur |
| II plur. | hortaremĭni |
| III plur. | hortarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | hortatus, a, um sim |
| II sing. | hortatus, a, um sis |
| III sing. | hortatus, a, um sit |
| I plur. | hortati, ae, a simus |
| II plur. | hortati, ae, a sitis |
| III plur. | hortati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | hortatus, a, um essem |
| II sing. | hortatus, a, um esses |
| III sing. | hortatus, a, um esset |
| I plur. | hortati, ae, a essemus |
| II plur. | hortati, ae, a essetis |
| III plur. | hortati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | hortāre |
| II plur. | hortamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | hortātor |
| III sing. | hortātor |
| II plur. | |
| III plur. | hortantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| hortāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | hortatus, a, um esse |
| Plurale: | hortati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | hortatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | hortatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| hortans, antis |
| FUTUR |
| hortatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | hortatum |
| Passivo: | hortatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | hortandi |
| Datif: | hortando |
| Accusatif: | hortandum |
| Ablatif: | hortando |
| |
| GERUNDIVO |
| hortandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:HORTOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|