Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | hortor |
| II sing. | hortāris, hortāre |
| III sing. | hortātur |
| I plur. | hortāmur |
| II plur. | hortamĭni |
| III plur. | hortantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | hortābar |
| II sing. | hortabāris, hortabāre |
| III sing. | hortabātur |
| I plur. | hortabāmur |
| II plur. | hortabamĭni |
| III plur. | hortabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | hortābor |
| II sing. | hortabĕris, hortabĕre |
| III sing. | hortabĭtur |
| I plur. | hortabĭmur |
| II plur. | hortabimĭni |
| III plur. | hortabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sum |
| II sing. | es |
| III sing. | est |
| I plur. | sumus |
| II plur. | estis |
| III plur. | sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eram |
| II sing. | eras |
| III sing. | erat |
| I plur. | eramus |
| II plur. | eratis |
| III plur. | erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ero |
| II sing. | eris |
| III sing. | erit |
| I plur. | erimus |
| II plur. | eritis |
| III plur. | erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | horter |
| II sing. | hortēris, hortēre |
| III sing. | hortētur |
| I plur. | hortēmur |
| II plur. | hortemĭni |
| III plur. | hortentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | hortārer |
| II sing. | hortarēris, hortarēre |
| III sing. | hortarētur |
| I plur. | hortarēmur |
| II plur. | hortaremĭni |
| III plur. | hortarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sim |
| II sing. | sis |
| III sing. | sit |
| I plur. | simus |
| II plur. | sitis |
| III plur. | sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essem |
| II sing. | esses |
| III sing. | esset |
| I plur. | essemus |
| II plur. | essetis |
| III plur. | essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | hortāre |
| II plur. | hortamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | hortātor |
| III sing. | hortātor |
| II plur. | |
| III plur. | hortantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| hortāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| FUTUR |
| |
| GERUNDIVO |
| hortandus, a, um | |