Déclinaison / Conjugueur latin
impĕrĭtor - Diathèse passive
(impĕrĭto, impĕrĭtas, imperitavi, impĕrĭtāre, imperitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | impĕrĭtor |
| II sing. | impĕrĭtāris, impĕrĭtāre |
| III sing. | impĕrĭtātur |
| I plur. | impĕrĭtāmur |
| II plur. | impĕrĭtamĭni |
| III plur. | impĕrĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impĕrĭtābar |
| II sing. | impĕrĭtabāris, impĕrĭtabāre |
| III sing. | impĕrĭtabātur |
| I plur. | impĕrĭtabāmur |
| II plur. | impĕrĭtabamĭni |
| III plur. | impĕrĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | impĕrĭtābor |
| II sing. | impĕrĭtabĕris, impĕrĭtabĕre |
| III sing. | impĕrĭtabĭtur |
| I plur. | impĕrĭtabĭmur |
| II plur. | impĕrĭtabimĭni |
| III plur. | impĕrĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | imperitatus, a, um sum |
| II sing. | imperitatus, a, um es |
| III sing. | imperitatus, a, um est |
| I plur. | imperitati, ae, a sumus |
| II plur. | imperitati, ae, a estis |
| III plur. | imperitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | imperitatus, a, um eram |
| II sing. | imperitatus, a, um eras |
| III sing. | imperitatus, a, um erat |
| I plur. | imperitati, ae, a eramus |
| II plur. | imperitati, ae, a eratis |
| III plur. | imperitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | imperitatus, a, um ero |
| II sing. | imperitatus, a, um eris |
| III sing. | imperitatus, a, um erit |
| I plur. | imperitati, ae, a erimus |
| II plur. | imperitati, ae, a eritis |
| III plur. | imperitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | impĕrĭter |
| II sing. | impĕrĭtēris, impĕrĭtēre |
| III sing. | impĕrĭtētur |
| I plur. | impĕrĭtēmur |
| II plur. | impĕrĭtemĭni |
| III plur. | impĕrĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impĕrĭtārer |
| II sing. | impĕrĭtarēris, impĕrĭtarēre |
| III sing. | impĕrĭtarētur |
| I plur. | impĕrĭtarēmur |
| II plur. | impĕrĭtaremĭni |
| III plur. | impĕrĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | imperitatus, a, um sim |
| II sing. | imperitatus, a, um sis |
| III sing. | imperitatus, a, um sit |
| I plur. | imperitati, ae, a simus |
| II plur. | imperitati, ae, a sitis |
| III plur. | imperitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | imperitatus, a, um essem |
| II sing. | imperitatus, a, um esses |
| III sing. | imperitatus, a, um esset |
| I plur. | imperitati, ae, a essemus |
| II plur. | imperitati, ae, a essetis |
| III plur. | imperitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | impĕrĭtāre |
| II plur. | impĕrĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | impĕrĭtātor |
| III sing. | impĕrĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | impĕrĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| imperitatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| impĕrĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | imperitatus, a, um esse |
| Plurale: | imperitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| imperitatum esse |
| GERUNDIVO |
| impĕrĭtandus, a, um |
| SUPIN |
| imperitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPERITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|