Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | imperiuratus |
| Gen. | imperiurati |
| Dat. | imperiurato |
| Acc. | imperiuratum |
| Abl. | imperiurato |
| Voc. | imperiurate |
| PLURIEL |
| Nom. | imperiurati |
| Gen. | imperiuratōrum |
| Dat. | imperiuratis |
| Acc. | imperiuratos |
| Abl. | imperiuratis |
| Voc. | imperiurati |
| SINGULIER |
| Nom. | imperiurată |
| Gen. | imperiuratae |
| Dat. | imperiuratae |
| Acc. | imperiuratam |
| Abl. | imperiuratā |
| Voc. | imperiurată |
| PLURIEL |
| Nom. | imperiuratae |
| Gen. | imperiuratārum |
| Dat. | imperiuratis |
| Acc. | imperiuratas |
| Abl. | imperiuratis |
| Voc. | imperiuratae |
| SINGULIER |
| Nom. | imperiuratum |
| Gen. | imperiurati |
| Dat. | imperiurato |
| Acc. | imperiuratum |
| Abl. | imperiurato |
| Voc. | imperiuratum |
| PLURIEL |
| Nom. | imperiurata |
| Gen. | imperiuratōrum |
| Dat. | imperiuratis |
| Acc. | imperiurata |
| Abl. | imperiuratis | |