Déclinaison / Conjugueur latin
impĕror - Diathèse passive
(impĕro, impĕras, imperavi, impĕrāre, imperatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | impĕror |
| II sing. | impĕrāris, impĕrāre |
| III sing. | impĕrātur |
| I plur. | impĕrāmur |
| II plur. | impĕramĭni |
| III plur. | impĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impĕrābar |
| II sing. | impĕrabāris, impĕrabāre |
| III sing. | impĕrabātur |
| I plur. | impĕrabāmur |
| II plur. | impĕrabamĭni |
| III plur. | impĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | impĕrābor |
| II sing. | impĕrabĕris, impĕrabĕre |
| III sing. | impĕrabĭtur |
| I plur. | impĕrabĭmur |
| II plur. | impĕrabimĭni |
| III plur. | impĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | imperatus, a, um sum |
| II sing. | imperatus, a, um es |
| III sing. | imperatus, a, um est |
| I plur. | imperati, ae, a sumus |
| II plur. | imperati, ae, a estis |
| III plur. | imperati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | imperatus, a, um eram |
| II sing. | imperatus, a, um eras |
| III sing. | imperatus, a, um erat |
| I plur. | imperati, ae, a eramus |
| II plur. | imperati, ae, a eratis |
| III plur. | imperati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | imperatus, a, um ero |
| II sing. | imperatus, a, um eris |
| III sing. | imperatus, a, um erit |
| I plur. | imperati, ae, a erimus |
| II plur. | imperati, ae, a eritis |
| III plur. | imperati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | impĕrer |
| II sing. | impĕrēris, impĕrēre |
| III sing. | impĕrētur |
| I plur. | impĕrēmur |
| II plur. | impĕremĭni |
| III plur. | impĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impĕrārer |
| II sing. | impĕrarēris, impĕrarēre |
| III sing. | impĕrarētur |
| I plur. | impĕrarēmur |
| II plur. | impĕraremĭni |
| III plur. | impĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | imperatus, a, um sim |
| II sing. | imperatus, a, um sis |
| III sing. | imperatus, a, um sit |
| I plur. | imperati, ae, a simus |
| II plur. | imperati, ae, a sitis |
| III plur. | imperati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | imperatus, a, um essem |
| II sing. | imperatus, a, um esses |
| III sing. | imperatus, a, um esset |
| I plur. | imperati, ae, a essemus |
| II plur. | imperati, ae, a essetis |
| III plur. | imperati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | impĕrāre |
| II plur. | impĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | impĕrātor |
| III sing. | impĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | impĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| imperatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| impĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | imperatus, a, um esse |
| Plurale: | imperati, ae, a esse |
| FUTUR |
| imperatum esse |
| GERUNDIVO |
| impĕrandus, a, um |
| SUPIN |
| imperatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPEROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|