Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | impĕtor |
| II sing. | impĕtĕris, impĕtĕre |
| III sing. | impĕtĭtur |
| I plur. | impĕtĭmur |
| II plur. | impĕtimĭni |
| III plur. | impĕtuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impĕtēbar |
| II sing. | impĕtebāris, impĕtebāre |
| III sing. | impĕtebātur |
| I plur. | impĕtebāmur |
| II plur. | impĕtebamĭni |
| III plur. | impĕtebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | impĕtar |
| II sing. | impĕtēris, impĕtēre |
| III sing. | impĕtētur |
| I plur. | impĕtēmur |
| II plur. | impĕtemĭni |
| III plur. | impĕtentur |
| PARFAIT |
| I sing. | impetitus, a, um sum |
| II sing. | impetitus, a, um es |
| III sing. | impetitus, a, um est |
| I plur. | impetiti, ae, a sumus |
| II plur. | impetiti, ae, a estis |
| III plur. | impetiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impetitus, a, um eram |
| II sing. | impetitus, a, um eras |
| III sing. | impetitus, a, um erat |
| I plur. | impetiti, ae, a eramus |
| II plur. | impetiti, ae, a eratis |
| III plur. | impetiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | impetitus, a, um ero |
| II sing. | impetitus, a, um eris |
| III sing. | impetitus, a, um erit |
| I plur. | impetiti, ae, a erimus |
| II plur. | impetiti, ae, a eritis |
| III plur. | impetiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | impĕtar |
| II sing. | impĕtāris, impĕtāre |
| III sing. | impĕtātur |
| I plur. | impĕtāmur |
| II plur. | impĕtamĭni |
| III plur. | impĕtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | impĕtĕrer |
| II sing. | impĕterēris, impĕterēre |
| III sing. | impĕterētur |
| I plur. | impĕterēmur |
| II plur. | impĕteremĭni |
| III plur. | impĕterentur |
| PARFAIT |
| I sing. | impetitus, a, um sim |
| II sing. | impetitus, a, um sis |
| III sing. | impetitus, a, um sit |
| I plur. | impetiti, ae, a simus |
| II plur. | impetiti, ae, a sitis |
| III plur. | impetiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | impetitus, a, um essem |
| II sing. | impetitus, a, um esses |
| III sing. | impetitus, a, um esset |
| I plur. | impetiti, ae, a essemus |
| II plur. | impetiti, ae, a essetis |
| III plur. | impetiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | impĕtĕre |
| II plur. | impĕtimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | impĕtĭtor |
| III sing. | impĕtĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | impĕtuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| impetitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| impĕti |
| PARFAIT |
| Singolare: | impetitus, a, um esse |
| Plurale: | impetiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| impetitum esse |
| GERUNDIVO |
| impĕtendus, a, um |
| SUPIN |
| impetitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPETOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|