Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | impetrabilis |
| Gen. | impetrabilis |
| Dat. | impetrabili |
| Acc. | impetrabilem |
| Abl. | impetrabili |
| Voc. | impetrabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | impetrabiles |
| Gen. | impetrabilĭum |
| Dat. | impetrabilĭbus |
| Acc. | impetrabiles |
| Abl. | impetrabilĭbus |
| Voc. | impetrabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | impetrabilis |
| Gen. | impetrabilis |
| Dat. | impetrabili |
| Acc. | impetrabilem |
| Abl. | impetrabili |
| Voc. | impetrabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | impetrabiles |
| Gen. | impetrabilĭum |
| Dat. | impetrabilĭbus |
| Acc. | impetrabiles |
| Abl. | impetrabilĭbus |
| Voc. | impetrabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | impetrabile |
| Gen. | impetrabilis |
| Dat. | impetrabili |
| Acc. | impetrabile |
| Abl. | impetrabili |
| Voc. | impetrabile |
| PLURIEL |
| Nom. | impetrabilĭa |
| Gen. | impetrabilĭum |
| Dat. | impetrabilĭbus |
| Acc. | impetrabilĭa |
| Abl. | impetrabilĭbus | |