Déclinaison / Conjugueur latin
imprŏpĕro - Diathèse active
(imprŏpĕro, imprŏpĕras, improperavi, imprŏpĕrāre, improperatum)
verbe intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | imprŏpĕro |
| II sing. | imprŏpĕras |
| III sing. | imprŏpĕrat |
| I plur. | imprŏpĕrāmus |
| II plur. | imprŏpĕrātis |
| III plur. | imprŏpĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | imprŏpĕrābam |
| II sing. | imprŏpĕrābas |
| III sing. | imprŏpĕrābat |
| I plur. | imprŏpĕrabāmus |
| II plur. | imprŏpĕrabātis |
| III plur. | imprŏpĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | imprŏpĕrābo |
| II sing. | imprŏpĕrābis |
| III sing. | imprŏpĕrābit |
| I plur. | imprŏpĕrabĭmus |
| II plur. | imprŏpĕrabĭtis |
| III plur. | imprŏpĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | improperavi |
| II sing. | improperavisti |
| III sing. | improperavit |
| I plur. | improperavĭmus |
| II plur. | improperavistis |
| III plur. | improperavērunt, improperavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | improperavĕram |
| II sing. | improperavĕras |
| III sing. | improperavĕrat |
| I plur. | improperaverāmus |
| II plur. | improperaverātis |
| III plur. | improperavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | improperavĕro |
| II sing. | improperavĕris |
| III sing. | improperavĕrit |
| I plur. | improperaverĭmus |
| II plur. | improperaverĭtis |
| III plur. | improperavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | imprŏpĕrem |
| II sing. | imprŏpĕres |
| III sing. | imprŏpĕret |
| I plur. | imprŏpĕrēmus |
| II plur. | imprŏpĕrētis |
| III plur. | imprŏpĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | imprŏpĕrārem |
| II sing. | imprŏpĕrāres |
| III sing. | imprŏpĕrāret |
| I plur. | imprŏpĕrarēmus |
| II plur. | imprŏpĕrarētis |
| III plur. | imprŏpĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | improperavĕrim |
| II sing. | improperavĕris |
| III sing. | improperavĕrit |
| I plur. | improperaverĭmus |
| II plur. | improperaverĭtis |
| III plur. | improperavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | improperavissem |
| II sing. | improperavisses |
| III sing. | improperavisset |
| I plur. | improperavissēmus |
| II plur. | improperavissētis |
| III plur. | improperavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | imprŏpĕra |
| II plur. | imprŏpĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | imprŏpĕrāto |
| III sing. | imprŏpĕrāto |
| II plur. | imprŏpĕratōte |
| III plur. | imprŏpĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| imprŏpĕrans, antis |
| FUTUR |
| improperatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| imprŏpĕrāre |
| PARFAIT |
| improperavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | improperatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | improperatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | imprŏpĕrandi |
| Datif: | imprŏpĕrando |
| Accusatif: | ad imprŏpĕrandum |
| Ablatif: | imprŏpĕrando |
| SUPIN |
| improperatum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPROPERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|