Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | intentaturus |
| Gen. | intentaturi |
| Dat. | intentaturo |
| Acc. | intentaturum |
| Abl. | intentature |
| Voc. | intentaturo |
| PLURIEL |
| Nom. | intentaturi |
| Gen. | intentatorum |
| Dat. | intentaturis |
| Acc. | intentaturos |
| Abl. | intentaturi |
| Voc. | intentaturis |
| SINGULIER |
| Nom. | intentatura |
| Gen. | intentaturae |
| Dat. | intentaturae |
| Acc. | intentaturam |
| Abl. | intentatura |
| Voc. | intentatura |
| PLURIEL |
| Nom. | intentaturae |
| Gen. | intentaturarum |
| Dat. | intentaturis |
| Acc. | intentaturas |
| Abl. | intentaturae |
| Voc. | intentaturis |
| SINGULIER |
| Nom. | intentaturum |
| Gen. | intentaturi |
| Dat. | intentaturo |
| Acc. | intentaturum |
| Abl. | intentaturum |
| Voc. | intentaturo |
| PLURIEL |
| Nom. | intentatura |
| Gen. | intentaturorum |
| Dat. | intentaturis |
| Acc. | intentatura |
| Abl. | intentatura |
| Voc. | intentaturis |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTENTATURUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|