Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | intentivus |
| Gen. | intentivi |
| Dat. | intentivo |
| Acc. | intentivum |
| Abl. | intentivo |
| Voc. | intentive |
| PLURIEL |
| Nom. | intentivi |
| Gen. | intentivōrum |
| Dat. | intentivis |
| Acc. | intentivos |
| Abl. | intentivis |
| Voc. | intentivi |
| SINGULIER |
| Nom. | intentivă |
| Gen. | intentivae |
| Dat. | intentivae |
| Acc. | intentivam |
| Abl. | intentivā |
| Voc. | intentivă |
| PLURIEL |
| Nom. | intentivae |
| Gen. | intentivārum |
| Dat. | intentivis |
| Acc. | intentivas |
| Abl. | intentivis |
| Voc. | intentivae |
| SINGULIER |
| Nom. | intentivum |
| Gen. | intentivi |
| Dat. | intentivo |
| Acc. | intentivum |
| Abl. | intentivo |
| Voc. | intentivum |
| PLURIEL |
| Nom. | intentiva |
| Gen. | intentivōrum |
| Dat. | intentivis |
| Acc. | intentiva |
| Abl. | intentivis | |