Déclinaison / Conjugueur latin
mansuēfīo - Diathèse active
(mansuēfĭo, mansuēfis, mansuēfieri, mansuēfactus, mansuēfactum)
verbe intransitif anomal
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | mansuēfĭo |
| II sing. | mansuēfis |
| III sing. | mansuēfit |
| I plur. | mansuēfīmus |
| II plur. | mansuēfītis |
| III plur. | mansuēfĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mansuēfiēbam |
| II sing. | mansuēfiēbas |
| III sing. | mansuēfiēbat |
| I plur. | mansuēfiebāmus |
| II plur. | mansuēfiebātis |
| III plur. | mansuēfiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mansuēfĭam |
| II sing. | mansuēfĭes |
| III sing. | mansuēfĭet |
| I plur. | mansuēfiēmus |
| II plur. | mansuēfiētis |
| III plur. | mansuēfĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | mansuēfactus, a, um sum |
| II sing. | mansuēfactus, a, um es |
| III sing. | mansuēfactus, a, um est |
| I plur. | mansuēfacti, ae, a sumus |
| II plur. | mansuēfacti, ae, a estis |
| III plur. | mansuēfacti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mansuēfactus, a, um eram |
| II sing. | mansuēfactus, a, um eras |
| III sing. | mansuēfactus, a, um erat |
| I plur. | mansuēfacti, ae, a eramus |
| II plur. | mansuēfacti, ae, a eratis |
| III plur. | mansuēfacti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | mansuēfactus, a, um ero |
| II sing. | mansuēfactus, a, um eris |
| III sing. | mansuēfactus, a, um erit |
| I plur. | mansuēfacti, ae, a erimus |
| II plur. | mansuēfacti, ae, a eritis |
| III plur. | mansuēfacti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mansuēfĭam |
| II sing. | mansuēfĭas |
| III sing. | mansuēfĭat |
| I plur. | mansuēfiāmus |
| II plur. | mansuēfiātis |
| III plur. | mansuēfĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mansuēfīrem |
| II sing. | mansuēfīres |
| III sing. | mansuēfīret |
| I plur. | mansuēfirēmus |
| II plur. | mansuēfirētis |
| III plur. | mansuēfīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | mansuēfactus, a, um sim |
| II sing. | mansuēfactus, a, um sis |
| III sing. | mansuēfactus, a, um sit |
| I plur. | mansuēfacti, ae, a simus |
| II plur. | mansuēfacti, ae, a sitis |
| III plur. | mansuēfacti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mansuēfactus, a, um essem |
| II sing. | mansuēfactus, a, um esses |
| III sing. | mansuēfactus, a, um esset |
| I plur. | mansuēfacti, ae, a essemus |
| II plur. | mansuēfacti, ae, a essetis |
| III plur. | mansuēfacti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mansuēfi |
| II plur. | mansuēfīte |
| FUTUR |
| II sing. | mansuēfīto |
| III sing. | mansuēfīto |
| II plur. | mansuēfitōte |
| III plur. | |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| |
| FUTUR |
| mansuēfactūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | mansuēfactum |
| Passivo: | mansuēfactu |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mansuēfieri |
| PARFAIT |
| Singolare: | mansuēfactus, a, um esse |
| Plurale: | mansuēfacti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Attivo: | mansuēfuturūm, am, ūm esse, mansuēfore |
| Passivo: | mansuefacūm, as, a esse |
 |
| GERUNDIF |
| Génitif: | |
| Datif: | |
| Accusatif: | |
| Ablatif: | |
| GERUNDIVO |
| mansuefaciendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MANSUEFIO200}}
---CACHE---
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
|